ทุกข์ในสังสารวัฏ

การปฏิบัติธรรม ไม่ได้ทำไปเพื่อดี เพื่อสงบ เพื่อเบาสบาย เพื่อไม่ง่วง หรือเพื่อหวังผล แต่เราปฏิบัติเพื่อให้จิตตื่นขึ้นมาตั้งมั่น แล้วรู้ทันขันธที่ปรุงแต่งตามความเป็นจริงที่ปรากฏ เห็นอย่างที่เป็น แล้วเรียนรู้ว่าขันธทั้งหลายที่ปรุงแต่งนั้นสอนอะไรเรา อนิจจัง ทุกขัง หรืออนัตตา แล้วนอกจากนั้นสิ่งที่ต้องพึงเพียรต่อเนื่องคือ เพียรละบาปอกุศลที่เคยทำ หรือยังไม่เคยทำ เพียรเพิ่มกุศลที่เคยทำ เพียรเพิ่มกุศลที่ยังไม่เคยทำ

หมั่นฝึกฝนเรียนรู้หลักให้เข้าใจอย่างแจ่มแจ้ง ให้เข้าใจแล้วลงมือปฏิบัติเพื่อเข้าถึงสัจจะ ความจริงของขันธ เพื่อต่อไปจะได้ผลคือความเป็นอิสระแห่งจิตครับ