Past retreats
TRISIKKHA
Insight Meditation Center
Past retreats in Florida, USA:
Meditation classes at the Trisikkha Insight Meditation Center are held regularly. Please check the class scheduled by clicking here for more information.
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“…Student 15: About four months ago you asked me to practice without doing it with so much in- tention, so much wanting. I can’t do what you asked.
LP: So what can you do?
Student 15: I can pigheadedly keep trying hard!
LP: Well that’s better than pigheadedly not meditating at all. So tell me about your practice.
Student 15: I don’t know. I’m lazy sometimes. Some- times it’s just too intentional, but some- times it’s ok I guess.
LP: So you can see that it is not consistent. Each day is different. Nothing is permanent. Just keep practicing all the time. Don’t skip even one day. And just know when the wanting comes up as much as you can. Know when the mind is ea- ger for success. So what’s the problem?
Student 15: I’ve been practicing so long, and I can’t see the defilements decreasing at all.
LP: Can you see them arising and falling?
Student 15: Sometimes.
LP: See that happiness arises and falls. Suf- fering arises and falls too. That is more important. We are looking to see that whatever arises also falls away. Defile- ments will come up all day long. We are not practicing so that they don’t. If there is a cause for a defilement to arise it will. When we keep practicing, mind- fullness will arise more often. Mindful- ness is a virtuous state, not a defiled one. When the mind is used to being virtuous, the defilement will have less opportunity to come up and feed, to come in and take over. They will lose their momentum. Don’t be discouraged. Try to notice when you feel discouraged as quickly as you can.
This point is for all practitioners. We can get tired; that is ok. However, we must not let discouragement win out. We must know quickly when a discouraged feeling arises and continue practicing. Just about all meditators have periods of discouragement, thinking they are not getting enough results, and feel beaten. Let’s not be so hard on ourselves; let’s not be impatient. It is all about being neutral, impartial. Actually, there probably are good results but they are just not up to standards that our minds have decided on.
To See theTruth Page 113
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“…Student 15: About four months ago you asked me to practice without doing it with so much in- tention, so much wanting. I can’t do what you asked.
LP: So what can you do?
Student 15: I can pigheadedly keep trying hard!
LP: Well that’s better than pigheadedly not meditating at all. So tell me about your practice.
Student 15: I don’t know. I’m lazy sometimes. Some- times it’s just too intentional, but some- times it’s ok I guess.
LP: So you can see that it is not consistent. Each day is different. Nothing is permanent. Just keep practicing all the time. Don’t skip even one day. And just know when the wanting comes up as much as you can. Know when the mind is ea- ger for success. So what’s the problem?
Student 15: I’ve been practicing so long, and I can’t see the defilements decreasing at all.
LP: Can you see them arising and falling?
Student 15: Sometimes.
LP: See that happiness arises and falls. Suf- fering arises and falls too. That is more important. We are looking to see that whatever arises also falls away. Defile- ments will come up all day long. We are not practicing so that they don’t. If there is a cause for a defilement to arise it will. When we keep practicing, mind- fullness will arise more often. Mindful- ness is a virtuous state, not a defiled one. When the mind is used to being virtuous, the defilement will have less opportunity to come up and feed, to come in and take over. They will lose their momentum. Don’t be discouraged. Try to notice when you feel discouraged as quickly as you can.
This point is for all practitioners. We can get tired; that is ok. However, we must not let discouragement win out. We must know quickly when a discouraged feeling arises and continue practicing. Just about all meditators have periods of discouragement, thinking they are not getting enough results, and feel beaten. Let’s not be so hard on ourselves; let’s not be impatient. It is all about being neutral, impartial. Actually, there probably are good results but they are just not up to standards that our minds have decided on.
To See theTruth Page 113
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“The Path to the Extinction of Suffering
“……A stable mind sees that the body breathing, or walking, is not us. It is just a body. The mind that is angry, greedy or anything else, is not us either. The mind is angry, not us. The mind is deluded, not us. The body and mind are do- ing their work. They are doing what they do, not us. Right now if anger arises it will feel like we are angry. But if we have mindfulness, we will see that anger has arisen, and the mind is the watcher of this. Anger is not us. It will all separate out and there will be no us to speak of, just physical and mental phenomena. Keep at the practice all the time. Wisdom will arise and the mind will be pure. We will have an understanding of the way things are that far surpasses any kind of intellectual knowledge. We will know with our hearts and will never forget.
It is not as hard as we think. But we can’t be lazy. We can’t stop practicing or practice wrongly and expect results. This is why I speak over and over again about the correct way to practice. Ob- serve the body and mind as they really are with a stable and neutral mind. Know what the body is doing and what arises in the mind as much and as often as possible. We cannot force the mind to know more than it is capable of. It will progress on its own. We cannot force the mind to be mind- ful all the time. This is impossible of course, since nothing is permanent. In daily life, we may have a flash of mindfulness just for a moment and then get lost for a whole minute. That is if we practice well. If we don’t keep up the practice, we will be lost from morning until night.
To See the Truth Page 126
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
“The Path to the Extinction of Suffering
“……A stable mind sees that the body breathing, or walking, is not us. It is just a body. The mind that is angry, greedy or anything else, is not us either. The mind is angry, not us. The mind is deluded, not us. The body and mind are do- ing their work. They are doing what they do, not us. Right now if anger arises it will feel like we are angry. But if we have mindfulness, we will see that anger has arisen, and the mind is the watcher of this. Anger is not us. It will all separate out and there will be no us to speak of, just physical and mental phenomena. Keep at the practice all the time. Wisdom will arise and the mind will be pure. We will have an understanding of the way things are that far surpasses any kind of intellectual knowledge. We will know with our hearts and will never forget.
It is not as hard as we think. But we can’t be lazy. We can’t stop practicing or practice wrongly and expect results. This is why I speak over and over again about the correct way to practice. Ob- serve the body and mind as they really are with a stable and neutral mind. Know what the body is doing and what arises in the mind as much and as often as possible. We cannot force the mind to know more than it is capable of. It will progress on its own. We cannot force the mind to be mind- ful all the time. This is impossible of course, since nothing is permanent. In daily life, we may have a flash of mindfulness just for a moment and then get lost for a whole minute. That is if we practice well. If we don’t keep up the practice, we will be lost from morning until night.
To See the Truth Page 126
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“…Student 9: I find that my practice has improved a lot in the last eight months. I am not over- focusing as much. And suffering has de- creased a lot.
LP: Keep practicing as you are. See that ev- erything arises and passes away. Arises and passes. Don’t strive for happiness. Looking for happiness is a care- less way to practice. See that it goes away just like everything else. Happiness is not constant. See that everything in our lives is fluctuating. Seeing in this way you can reach a greater state far above both suffering and happiness.
Student 10: I’ve noticed that I’ve made progress in my meditation. I sometimes can see my mind wandering off as much as 20 times per minute. I also chuckle at anger that used to hook me in.
LP: Very good. Keep at it. Notice the mind liking and disliking as well. Soon mindfulness will arise by itself and will be completely neutral, impartial to what arises. Good job.
Student 11: I feel my practice has worsened lately. I’m holding to phenomena too much.
LP: So just know that you are doing that. You believe your practice has deteriorated be- cause you are thinking and comparing it to when you were making progress.
Student 12: I have to thank you. I used to fixate my attention on one object. Now I have let the mind relax, and I understand so much more all the time.
LP: Good. Can you see that now that the mind is not fixated, phenomena can show us that they arise and fall away? That is the path of wisdom. Holding our attention somewhere to still the mind is not. But we can also see that if we are not peace- ful enough, we can’t see the arising and falling away either. So we need both practices.
Student 12: I can see clearly that the mind isn’t me. During daily activities the body and mind are working and mindfulness can see this.
LP: The body and mind are two distinct things. Sometimes we watch the body, sometimes the mind. However, all things will show us their three true characteris- tics (anicca, dukkha, anattā). We must see this in order to reach Vipassana, not just stare at one object. You are doing a great job.
Student 13: I bounce around in my practice a lot. Some- times I walk, sometimes watch the breath, sometimes I use the “Buddho” mantra, and sometimes I feel sleepy and then start mov- ing my arm and watching the movements or I just get up and walk. I’m never quite sure if I’m doing the appropriate thing or not.
LP: Just do the things that make mindfulness arise. I’ll let you figure out what to watch for yourself. Watch what keeps you the most aware, whether it is watching walking, the breath or anything else. It is important to be able to observe our own practice and see what works. But be careful not to over think things. If you are thinking too much it is helpful to add a mantra like “Buddho” into the practice. Make sure, however, you are using it not just to be peaceful, but to notice when the mind leaves the mantra and goes off to think. Then the mind will have the appropriate amount of en- ergy and peace to practice effectively.”
To See the Truth Page 110
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“…Student 9: I find that my practice has improved a lot in the last eight months. I am not over- focusing as much. And suffering has de- creased a lot.
LP: Keep practicing as you are. See that ev- erything arises and passes away. Arises and passes. Don’t strive for happiness. Looking for happiness is a care- less way to practice. See that it goes away just like everything else. Happiness is not constant. See that everything in our lives is fluctuating. Seeing in this way you can reach a greater state far above both suffering and happiness.
Student 10: I’ve noticed that I’ve made progress in my meditation. I sometimes can see my mind wandering off as much as 20 times per minute. I also chuckle at anger that used to hook me in.
LP: Very good. Keep at it. Notice the mind liking and disliking as well. Soon mindfulness will arise by itself and will be completely neutral, impartial to what arises. Good job.
Student 11: I feel my practice has worsened lately. I’m holding to phenomena too much.
LP: So just know that you are doing that. You believe your practice has deteriorated be- cause you are thinking and comparing it to when you were making progress.
Student 12: I have to thank you. I used to fixate my attention on one object. Now I have let the mind relax, and I understand so much more all the time.
LP: Good. Can you see that now that the mind is not fixated, phenomena can show us that they arise and fall away? That is the path of wisdom. Holding our attention somewhere to still the mind is not. But we can also see that if we are not peace- ful enough, we can’t see the arising and falling away either. So we need both practices.
Student 12: I can see clearly that the mind isn’t me. During daily activities the body and mind are working and mindfulness can see this.
LP: The body and mind are two distinct things. Sometimes we watch the body, sometimes the mind. However, all things will show us their three true characteris- tics (anicca, dukkha, anattā). We must see this in order to reach Vipassana, not just stare at one object. You are doing a great job.
Student 13: I bounce around in my practice a lot. Some- times I walk, sometimes watch the breath, sometimes I use the “Buddho” mantra, and sometimes I feel sleepy and then start mov- ing my arm and watching the movements or I just get up and walk. I’m never quite sure if I’m doing the appropriate thing or not.
LP: Just do the things that make mindfulness arise. I’ll let you figure out what to watch for yourself. Watch what keeps you the most aware, whether it is watching walking, the breath or anything else. It is important to be able to observe our own practice and see what works. But be careful not to over think things. If you are thinking too much it is helpful to add a mantra like “Buddho” into the practice. Make sure, however, you are using it not just to be peaceful, but to notice when the mind leaves the mantra and goes off to think. Then the mind will have the appropriate amount of en- ergy and peace to practice effectively.”
To See the Truth Page 110
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“The Path to the Extinction of Suffering
“…The vast majority of the world is totally deluded all the time, living in a dark fog. But only when the mind awakens - when it has mindfulness and is bright, sharp and clean - will we clearly see that our whole lives were previously in darkness. When there is mindfulness, the mind is happy on its own without the need for stimuli and we just continue watching the body and mind work.
If we are practicing correctly, there should be noticeable progress within a month. If we’ve been practicing for years without any wisdom arising, then surely we are doing something wrong, or per- haps still stuck in Samatha practice. If we practice recognizing phenomena until mindfulness arises on its own, then we are practicing Vipassana. The mind will become stable, separate from and impar- tial to what arises, and able to watch phenomena without looking around for them, holding to them, or interfering with them."
We will see that the body and mind are not us. The body is just a physical form that moves about and is always changing. The mind will be seen as non-physical thing that moves about and is always changing. It changes in accordance with causation. If there is a cause for anger, greed or delusion, it will arise. When the cause is gone, it will pass away. We cannot control it. We will see the truth over and over again. We will see that all phenomena that arise are impermanent, that none persist and that each arises according to causation, and thus is not within our power to control.
These true characteristics, the Three Character- istics of anicca, dukkha, anattā, we will clearly see for ourselves as we develop our practice. Vi- passana is about attaining the wisdom of these Three Characteristics of all phenomena, and thus washing away our wrong understanding of the way things are. Firstly, we will wash away the false- hood that the body and mind are us. At this point, we attain the initial stage of enlightenment called stream-entry.”
To See the Truth Page 123
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
“The Path to the Extinction of Suffering
“…The vast majority of the world is totally deluded all the time, living in a dark fog. But only when the mind awakens - when it has mindfulness and is bright, sharp and clean - will we clearly see that our whole lives were previously in darkness. When there is mindfulness, the mind is happy on its own without the need for stimuli and we just continue watching the body and mind work.
If we are practicing correctly, there should be noticeable progress within a month. If we’ve been practicing for years without any wisdom arising, then surely we are doing something wrong, or per- haps still stuck in Samatha practice. If we practice recognizing phenomena until mindfulness arises on its own, then we are practicing Vipassana. The mind will become stable, separate from and impar- tial to what arises, and able to watch phenomena without looking around for them, holding to them, or interfering with them."
We will see that the body and mind are not us. The body is just a physical form that moves about and is always changing. The mind will be seen as non-physical thing that moves about and is always changing. It changes in accordance with causation. If there is a cause for anger, greed or delusion, it will arise. When the cause is gone, it will pass away. We cannot control it. We will see the truth over and over again. We will see that all phenomena that arise are impermanent, that none persist and that each arises according to causation, and thus is not within our power to control.
These true characteristics, the Three Character- istics of anicca, dukkha, anattā, we will clearly see for ourselves as we develop our practice. Vi- passana is about attaining the wisdom of these Three Characteristics of all phenomena, and thus washing away our wrong understanding of the way things are. Firstly, we will wash away the false- hood that the body and mind are us. At this point, we attain the initial stage of enlightenment called stream-entry.”
To See the Truth Page 123
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“The Path to the Extinction of Suffering
“…If we don’t know how to meditate correctly, the arising of mental or physical pain will be followed by an attempt to get rid of it. That will make us tense and stiffen up. Then we’ll look for a way to get rid of the tension. Or the mind will start thinking about this and that, and even think about a way to get rid of the thinking! Thinking is a perfectly natural function of the mind. There is no need to stop or interfere with what is perfectly natural!
So before knowing, we are not to be too in- tent on watching and thus wait expectantly. When we are knowing something, we should not move towards it and hold it in our attention. And af- ter we have known something to arise, we don’t interfere with it in anyway. Then we will know clearly. And we can see for ourselves the great changes that occur in our lives as a result.
If we practice correctly, the changes will happen very fast. One change we will notice is that defile- ments (anger, greed, lust, etc.) will seem to arise more often than before, but they will be lighter and less effective in taking over the mind. This is because mindfulness sees them and knows them before they increase in size. It is very easy to blow out a match, but very hard indeed to blow out a full-fledged house fire. Once a little flame of irritation is unnoticed, a full fire of hatred can be unleashed. The quicker our mindfulness, the faster it puts out the little fires and the less likely it is for a larger defilement to come up.
We will be able to measure the differences in our lives. As we practice, our suffering will lessen in both severity and duration. It will seem as if we were previously living in darkness or in a fog. While we are still in the fog, of course, it seems normal. It is like someone born with cata- racts who thinks he sees as clearly as everyone else. Once he has it removed, however, he can see so much clearer than before. He never knew how blind he was!
.
To See the Truth Page 121
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
“The Path to the Extinction of Suffering
“…If we don’t know how to meditate correctly, the arising of mental or physical pain will be followed by an attempt to get rid of it. That will make us tense and stiffen up. Then we’ll look for a way to get rid of the tension. Or the mind will start thinking about this and that, and even think about a way to get rid of the thinking! Thinking is a perfectly natural function of the mind. There is no need to stop or interfere with what is perfectly natural!
So before knowing, we are not to be too in- tent on watching and thus wait expectantly. When we are knowing something, we should not move towards it and hold it in our attention. And af- ter we have known something to arise, we don’t interfere with it in anyway. Then we will know clearly. And we can see for ourselves the great changes that occur in our lives as a result.
If we practice correctly, the changes will happen very fast. One change we will notice is that defile- ments (anger, greed, lust, etc.) will seem to arise more often than before, but they will be lighter and less effective in taking over the mind. This is because mindfulness sees them and knows them before they increase in size. It is very easy to blow out a match, but very hard indeed to blow out a full-fledged house fire. Once a little flame of irritation is unnoticed, a full fire of hatred can be unleashed. The quicker our mindfulness, the faster it puts out the little fires and the less likely it is for a larger defilement to come up.
We will be able to measure the differences in our lives. As we practice, our suffering will lessen in both severity and duration. It will seem as if we were previously living in darkness or in a fog. While we are still in the fog, of course, it seems normal. It is like someone born with cata- racts who thinks he sees as clearly as everyone else. Once he has it removed, however, he can see so much clearer than before. He never knew how blind he was!
.
To See the Truth Page 121
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Past retreats in Petchaburi, Thailand:
Meditation classes in Petchaburi, Thailand are currently held at Wat Wang Pu Sai. Please check the class schedule by clicking here for more information.
สถานที่เรียนรู้และปฏิบัติธรรมภาวนา ตามแนวทางสติปัฏฐานสี่ ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาเรียนรู้ถึงสภาวะธรรมตามความเป็นจริงของมรรควิถีโดยการชี้นำจากอาจารย์วิลลี (จากศูนย์ปฏิบัติธรรมไตรสิกขา)
วิปัสสนา คือ การเห็นไตรลักษณ์ หนทางที่พระพุทธเจ้าท่านแสว่งหามาจนเจอ
อาจารย์วิลลี่
สำนักปฏิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขา
“แหล่งเรียนรู้และปฏิบัติธรรม ตามหลักมรรควิธีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อการพ้นทุกข์”
#buddhism #suffering #path #freedom #mindfulness #happiness #meditation #peace #trisikkha
#ปฏิบัติธรรม #กรรมฐาน #นั่งสมาธิ #ศาสนาพุทธ #สมาธิ #สติ #จิตใจ #ศูนย์ไตรสิกขา #อาจารย์วิลลี่
อาจารย์วิลลี่
สำนักปฏิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขา
“แหล่งเรียนรู้และปฏิบัติธรรม ตามหลักมรรควิธีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า เพื่อการพ้นทุกข์”
#buddhism #suffering #path #freedom #mindfulness #happiness #meditation #peace #trisikkha
#ปฏิบัติธรรม #กรรมฐาน #นั่งสมาธิ #ศาสนาพุทธ #สมาธิ #สติ #จิตใจ #ศูนย์ไตรสิกขา #อาจารย์วิลลี่
3เมษายน ทำวัตรเช้าร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเช้าวันที่สาม
ทำวัตรเช้าวันที่สาม
ทำวัตรเช้า วันที่ ๓
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ00:49 ▸ทำวัตรเช้า02:29 ปุพพภาคนมการ04:04 พุทธาภิถุติ08:11 ธัมมาภิถุติ09:53 สังฆาภิถุติ12:58 รตนัตตยัปปณ.....
🙏🏻5/2/25 ต่อเนื่องการปฎิบัติทำวัตรเย็น ฟังธรรม และนั่งกรรมฐานร่วมกับพี่น้องชาวห้วยท่าช้างและชาวเพชรบุรี
⭐️วันนี้พวกเรา เรียนรู้หลักของการ ฝึกสติปัฏฐาน จิตตั้งมั่นและวิปัสสนา แล้วลงมือปฏิบัติเพื่อจิตเข้าถึงสภาวะตามความเป็นจริง
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับพี่น้องตำบลห้วยท่าช้างและชาวเพชรบุรีที่มาร่วมกันปฏิบัติในวันนี้
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับพี่เปิ้ล เจ้าภาพที่นำเอาขนมหม้อแกงมาแจกผู้เข้าปฎิบัติธรรมในวันนี้
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับจิตอาสาจะร่วมกันเตรียมสถานที่และดูแลความเรียบร้อย
🙏🏻ขอนำบุญการปฎิบัติวันนี้มาฝากทุกท่าน ขอทุกท่านได้มีสิทธิ์ได้อนุโมทนารับบุญเหล่านี้ร่วมกันนะครับ
สำนักปฏิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขาเพชรบุรี
“ แหล่งเรียนรู้และปฎิบัติธรรมตามหลักมรรควิธีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อการพ้นทุกข์”
⭐️วันนี้พวกเรา เรียนรู้หลักของการ ฝึกสติปัฏฐาน จิตตั้งมั่นและวิปัสสนา แล้วลงมือปฏิบัติเพื่อจิตเข้าถึงสภาวะตามความเป็นจริง
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับพี่น้องตำบลห้วยท่าช้างและชาวเพชรบุรีที่มาร่วมกันปฏิบัติในวันนี้
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับพี่เปิ้ล เจ้าภาพที่นำเอาขนมหม้อแกงมาแจกผู้เข้าปฎิบัติธรรมในวันนี้
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับจิตอาสาจะร่วมกันเตรียมสถานที่และดูแลความเรียบร้อย
🙏🏻ขอนำบุญการปฎิบัติวันนี้มาฝากทุกท่าน ขอทุกท่านได้มีสิทธิ์ได้อนุโมทนารับบุญเหล่านี้ร่วมกันนะครับ
สำนักปฏิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขาเพชรบุรี
“ แหล่งเรียนรู้และปฎิบัติธรรมตามหลักมรรควิธีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อการพ้นทุกข์”
2 เมษายน ทำวัตรเย็นร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเย็นวันที่สอง
ทำวัตรเย็นวันที่สอง
ทำวัตรเย็น วันที่ ๒
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ00:34 ▸คำบูชาพระรัตนตรัย06:42 พุทธานุสสติ08:40 พุทธาภิคีติ13:19 ธัมมานุสสติ14:33 ธัมมาภิคีติ19:09 สังฆา.....
คอลัมน์ "ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์"
“…5.5 ผลของการศึกษาเรื่องปัญญาด้วยการเจริญวิปัสสนา
หัวข้อสุดท้ายที่จะกล่าวถึงในบทความเรื่องนี้ก็คือประเด็นที่ว่าเมื่อศึกษาเรื่องรูปนามแล้วจะได้ผลอะไรบ้าง ซึ่งถ้าจะกล่าวอย่างรวบย่อแล้ว เราจะได้ทั้งประโยชน์คือความรู้ และได้รับความสุขอันประณีตแทบจะตลอดสายของการศึกษาทีเดียว และเมื่อศึกษาจบแล้วเราจะได้รับประโยชน์อันยิ่งหรือปรมัตถประโยชน์ คือเข้าถึงนิพพานอันเป็นบรมสันติสุขทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ทีเดียว กล่าวคือ
5.5.1 การแยกรูปนาม เมื่อจิตมีความตั้งมั่นและเป็นกลางในการรู้รูปนามและสติเกิดระลึกรู้รูปนามโดยไม่ได้จงใจแล้ว สิ่งที่เรียกว่า “ตัวเรา” ก็จะกระจายตัวออกตามสภาพที่แท้จริงของเขา คือกระจายออกไปเป็นรูปนาม ถ้าสติปัญญาแก่กล้าขึ้นก็จะกระจายละเอียดออกไปอีกคือนามกระจายตัวออกเป็นเวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ส่วนรูปก็กระจายตัวออกไปเป็นตา หู จมูก ลิ้น และกาย หรือกระจายออกไปอีกเป็นธาตุดินน้ำไฟลม การที่รูปนามกระจายตัวออกให้รู้ได้ด้วยปัญญานั้น เป็นจุดตั้งต้นของการถอดถอนความเห็นผิดว่า “ตัวเรา” มีอยู่จริงๆ นี้เป็นความรู้จริงเบื้องต้นที่ได้จากการเจริญปัญญาสิกขา
5.5.2 การเห็นความเกิดดับ/เปลี่ยนแปลงของรูปนาม เมื่อรูปนามกระจายตัวออกแล้ว เราจะเห็นรูปนามแต่ละอย่างๆ ต่างก็ทำหน้าที่ของเขาเอง รวมทั้งมีความเกิดดับเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอๆ เช่นเห็นรูปหายใจเข้าแล้วรูปก็หายใจออก เห็นรูปนั่งแล้วก็เห็นรูปยืน เห็นรูปยืนแล้วก็เห็นรูปเดิน เห็นรูปเคลื่อนไหวแล้วรูปก็หยุดนิ่ง เป็นต้น หรือเห็นว่าจิตหลงเกิดขึ้นแล้วจิตหลงก็ดับไป มีช่องว่างเล็กๆมาคั่นแล้วเกิดจิตดวงใหม่ที่รู้ว่าเมื่อกี้นี้จิตหลงไป เป็นต้น เหล่านี้เป็นปัญญาที่เห็นความเกิดดับเปลี่ยนแปลงของรูปนาม อันเป็นจุดตั้งต้นของการละความเห็นผิดว่ารูปนามเป็นสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา และถอดถอนความยึดมั่นในรูปนามลงได้ภายหลัง
5.5.3 ความเบื่อหน่ายเห็นความไร้สาระและทุกข์โทษของรูปนาม เมื่อเห็นความเกิดดับของรูปนามมากเข้า บางท่านจะเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายในความปรุงแต่งทั้งปวง เพราะเห็นว่าความสุขเกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินดี ความทุกข์เกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินร้าย กุศลเกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินดี อกุศลเกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินร้าย สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นล้วนแต่ดับไปใม่ใช่สิ่งที่ควรยินดียินร้าย จิตจะเบื่อสุขเท่ากับเบื่อทุกข์ เบื่อดีเท่ากับเบื่อชั่ว บางท่านก็เห็นว่ารูป/นามขันธ์ 5 เป็นธรรมชาติบางอย่างที่ไม่ใช่ตัวตน ตัวตนของตนหายไป จึงเกิดความรู้สึกเวิ้งว้างหรือน่ากลัว หรือหาสาระแก่นสารใดๆไม่ได้เลย เหล่านี้เป็นความรู้สึกของผู้ที่เจริญวิปัสสนา ซึ่งบางท่านก็ติดอยู่ตรงนี้นาน บางท่านรู้สึกอยู่ไม่นาน จิตก็ผ่านจุดนี้ไปได้
5.5.4 ความเป็นกลางต่อความปรุงแต่ง เมื่อตามรู้รูปนามมากเข้าก็จะเห็นว่าความเบื่อก็ดี ความรู้สึกว่าน่ากลัวก็ดี หรือความรู้สึกอื่นใดก็ดี ล้วนเป็นอารมณ์อันหนึ่งที่ผ่านมาแล้วผ่านไปทั้งสิ้น จิตจะเข้าสู่ความตั้งมั่นและเป็นกลางต่อความปรุงแต่งทั้งปวงโดยไม่ได้เจตนาจะให้เป็นอย่างนั้น นี้เป็นพัฒนาการทางปัญญาที่สำคัญมากทีเดียว และผู้ที่พัฒนามาจนถึงจุดนี้จิตใจจะมีความสงบสุขมาก และจะรู้สึกว่าโลกกระทบกระทั่งเข้ามาไม่ถึงจิตใจ อย่างไรก็ตามความเป็นกลางนี้ยังเป็นของไม่แน่นอน บางท่านก็เสื่อมกลับไปยินดียินร้ายกับอารมณ์อีก ในขณะที่บางท่านเกิดการก้าวกระโดดในทางธรรมต่อไปโดยไม่ได้คิดฝัน
5.5.5 การมีดวงตาเห็นธรรม (ดา) เมื่อจิตเป็นกลางต่อความปรุงแต่งทั้งปวงและสติปัญญาแก่รอบแล้ว จิตจะเกิดการก้าวกระโดดในทางธรรมคือเกิดดวงตาเห็นธรรม โดยจิตจะรวมเข้าอัปปนาสมาธิเองแล้วเกิดกระบวนการตัดสินความรู้ขึ้น 7 ขณะ คำว่า “มีดวงตาเห็นธรรม” ก็คือการที่จิตยอมรับและได้เห็นความจริงของกายของใจ ว่ามีธรรมดาไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา กายนี้ใจนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปเป็นธรรมดา ผู้ยอมรับและเห็นความจริงอย่างนี้ด้วยใจจะเกิดความรู้สึกเหมือนเด็กหลงทางที่ได้พบพ่อแม่ เพราะจิตใจจะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันอบอุ่นมั่นคง หรือเหมือนคนที่ตกอยู่กลางทะเลหรือหลงอยู่กลางป่าแล้วรู้ทิศทางที่จะว่ายน้ำเข้าฝั่งหรือเดินออกจากป่า พร้อมทั้งมีความมั่นใจว่าสักวันหนึ่งจะว่ายน้ำเข้าถึงฝั่งหรือเดินออกจากป่าได้อย่างแน่นอน แม้บางคราวจิตใจจะกวัดแกว่งตามโลกหรือตามกิเลสบ้าง แต่จิตใจก็ยังมีหลักยึด ทำให้ไม่ถึงกับกระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมทั้งหลายตามแรงบงการของกิเลสตัณหา กุศลของการมีดวงตาเห็นธรรมนี้จัดเป็นอนันตริยกรรมฝ่ายดี ผู้มีดวงตาเห็นธรรมแล้วเป็นอันปิดกั้นการต้องไปเกิดในอบายภูมิได้อยางถาวร จัดว่าได้รับประโยชน์สุขทั้งในปัจจุบันและอนาคต นี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่ของปัญญสิกขา ซึ่งยิ่งใหญ่ถึงขนาดที่พระพุทธเจ้าทรงรับรองว่า เป็นประโยชน์ที่เหนือกว่าการได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิเสียอีก
จากหนังสือวิมุตติมรรค หน้า 44-54
หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมชุโช
<<<<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
“…5.5 ผลของการศึกษาเรื่องปัญญาด้วยการเจริญวิปัสสนา
หัวข้อสุดท้ายที่จะกล่าวถึงในบทความเรื่องนี้ก็คือประเด็นที่ว่าเมื่อศึกษาเรื่องรูปนามแล้วจะได้ผลอะไรบ้าง ซึ่งถ้าจะกล่าวอย่างรวบย่อแล้ว เราจะได้ทั้งประโยชน์คือความรู้ และได้รับความสุขอันประณีตแทบจะตลอดสายของการศึกษาทีเดียว และเมื่อศึกษาจบแล้วเราจะได้รับประโยชน์อันยิ่งหรือปรมัตถประโยชน์ คือเข้าถึงนิพพานอันเป็นบรมสันติสุขทั้งที่ยังมีชีวิตอยู่ทีเดียว กล่าวคือ
5.5.1 การแยกรูปนาม เมื่อจิตมีความตั้งมั่นและเป็นกลางในการรู้รูปนามและสติเกิดระลึกรู้รูปนามโดยไม่ได้จงใจแล้ว สิ่งที่เรียกว่า “ตัวเรา” ก็จะกระจายตัวออกตามสภาพที่แท้จริงของเขา คือกระจายออกไปเป็นรูปนาม ถ้าสติปัญญาแก่กล้าขึ้นก็จะกระจายละเอียดออกไปอีกคือนามกระจายตัวออกเป็นเวทนา สัญญา สังขาร และวิญญาณ ส่วนรูปก็กระจายตัวออกไปเป็นตา หู จมูก ลิ้น และกาย หรือกระจายออกไปอีกเป็นธาตุดินน้ำไฟลม การที่รูปนามกระจายตัวออกให้รู้ได้ด้วยปัญญานั้น เป็นจุดตั้งต้นของการถอดถอนความเห็นผิดว่า “ตัวเรา” มีอยู่จริงๆ นี้เป็นความรู้จริงเบื้องต้นที่ได้จากการเจริญปัญญาสิกขา
5.5.2 การเห็นความเกิดดับ/เปลี่ยนแปลงของรูปนาม เมื่อรูปนามกระจายตัวออกแล้ว เราจะเห็นรูปนามแต่ละอย่างๆ ต่างก็ทำหน้าที่ของเขาเอง รวมทั้งมีความเกิดดับเปลี่ยนแปลงอยู่เสมอๆ เช่นเห็นรูปหายใจเข้าแล้วรูปก็หายใจออก เห็นรูปนั่งแล้วก็เห็นรูปยืน เห็นรูปยืนแล้วก็เห็นรูปเดิน เห็นรูปเคลื่อนไหวแล้วรูปก็หยุดนิ่ง เป็นต้น หรือเห็นว่าจิตหลงเกิดขึ้นแล้วจิตหลงก็ดับไป มีช่องว่างเล็กๆมาคั่นแล้วเกิดจิตดวงใหม่ที่รู้ว่าเมื่อกี้นี้จิตหลงไป เป็นต้น เหล่านี้เป็นปัญญาที่เห็นความเกิดดับเปลี่ยนแปลงของรูปนาม อันเป็นจุดตั้งต้นของการละความเห็นผิดว่ารูปนามเป็นสัตว์บุคคลตัวตนเราเขา และถอดถอนความยึดมั่นในรูปนามลงได้ภายหลัง
5.5.3 ความเบื่อหน่ายเห็นความไร้สาระและทุกข์โทษของรูปนาม เมื่อเห็นความเกิดดับของรูปนามมากเข้า บางท่านจะเกิดความรู้สึกเบื่อหน่ายในความปรุงแต่งทั้งปวง เพราะเห็นว่าความสุขเกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินดี ความทุกข์เกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินร้าย กุศลเกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินดี อกุศลเกิดแล้วก็ดับไปไม่ใช่สิ่งที่ควรยินร้าย สิ่งใดเกิดขึ้นสิ่งนั้นล้วนแต่ดับไปใม่ใช่สิ่งที่ควรยินดียินร้าย จิตจะเบื่อสุขเท่ากับเบื่อทุกข์ เบื่อดีเท่ากับเบื่อชั่ว บางท่านก็เห็นว่ารูป/นามขันธ์ 5 เป็นธรรมชาติบางอย่างที่ไม่ใช่ตัวตน ตัวตนของตนหายไป จึงเกิดความรู้สึกเวิ้งว้างหรือน่ากลัว หรือหาสาระแก่นสารใดๆไม่ได้เลย เหล่านี้เป็นความรู้สึกของผู้ที่เจริญวิปัสสนา ซึ่งบางท่านก็ติดอยู่ตรงนี้นาน บางท่านรู้สึกอยู่ไม่นาน จิตก็ผ่านจุดนี้ไปได้
5.5.4 ความเป็นกลางต่อความปรุงแต่ง เมื่อตามรู้รูปนามมากเข้าก็จะเห็นว่าความเบื่อก็ดี ความรู้สึกว่าน่ากลัวก็ดี หรือความรู้สึกอื่นใดก็ดี ล้วนเป็นอารมณ์อันหนึ่งที่ผ่านมาแล้วผ่านไปทั้งสิ้น จิตจะเข้าสู่ความตั้งมั่นและเป็นกลางต่อความปรุงแต่งทั้งปวงโดยไม่ได้เจตนาจะให้เป็นอย่างนั้น นี้เป็นพัฒนาการทางปัญญาที่สำคัญมากทีเดียว และผู้ที่พัฒนามาจนถึงจุดนี้จิตใจจะมีความสงบสุขมาก และจะรู้สึกว่าโลกกระทบกระทั่งเข้ามาไม่ถึงจิตใจ อย่างไรก็ตามความเป็นกลางนี้ยังเป็นของไม่แน่นอน บางท่านก็เสื่อมกลับไปยินดียินร้ายกับอารมณ์อีก ในขณะที่บางท่านเกิดการก้าวกระโดดในทางธรรมต่อไปโดยไม่ได้คิดฝัน
5.5.5 การมีดวงตาเห็นธรรม (ดา) เมื่อจิตเป็นกลางต่อความปรุงแต่งทั้งปวงและสติปัญญาแก่รอบแล้ว จิตจะเกิดการก้าวกระโดดในทางธรรมคือเกิดดวงตาเห็นธรรม โดยจิตจะรวมเข้าอัปปนาสมาธิเองแล้วเกิดกระบวนการตัดสินความรู้ขึ้น 7 ขณะ คำว่า “มีดวงตาเห็นธรรม” ก็คือการที่จิตยอมรับและได้เห็นความจริงของกายของใจ ว่ามีธรรมดาไม่เที่ยง เป็นทุกข์ และเป็นอนัตตา กายนี้ใจนี้เมื่อเกิดขึ้นแล้วก็ดับไปเป็นธรรมดา ผู้ยอมรับและเห็นความจริงอย่างนี้ด้วยใจจะเกิดความรู้สึกเหมือนเด็กหลงทางที่ได้พบพ่อแม่ เพราะจิตใจจะมีพระรัตนตรัยเป็นที่พึ่งอันอบอุ่นมั่นคง หรือเหมือนคนที่ตกอยู่กลางทะเลหรือหลงอยู่กลางป่าแล้วรู้ทิศทางที่จะว่ายน้ำเข้าฝั่งหรือเดินออกจากป่า พร้อมทั้งมีความมั่นใจว่าสักวันหนึ่งจะว่ายน้ำเข้าถึงฝั่งหรือเดินออกจากป่าได้อย่างแน่นอน แม้บางคราวจิตใจจะกวัดแกว่งตามโลกหรือตามกิเลสบ้าง แต่จิตใจก็ยังมีหลักยึด ทำให้ไม่ถึงกับกระทำสิ่งที่ผิดศีลธรรมทั้งหลายตามแรงบงการของกิเลสตัณหา กุศลของการมีดวงตาเห็นธรรมนี้จัดเป็นอนันตริยกรรมฝ่ายดี ผู้มีดวงตาเห็นธรรมแล้วเป็นอันปิดกั้นการต้องไปเกิดในอบายภูมิได้อยางถาวร จัดว่าได้รับประโยชน์สุขทั้งในปัจจุบันและอนาคต นี้เป็นประโยชน์อย่างยิ่งใหญ่ของปัญญสิกขา ซึ่งยิ่งใหญ่ถึงขนาดที่พระพุทธเจ้าทรงรับรองว่า เป็นประโยชน์ที่เหนือกว่าการได้เป็นพระเจ้าจักรพรรดิเสียอีก
จากหนังสือวิมุตติมรรค หน้า 44-54
หลวงพ่อปราโมทย์ ปราโมชุโช
<<<<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
