Past retreats
TRISIKKHA
Insight Meditation Center
Past retreats in Florida, USA:
Meditation classes at the Trisikkha Insight Meditation Center are held regularly. Please check the class scheduled by clicking here for more information.
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“Student : When I listen to your talk I can see that my mind goes to think so often.
LP: That’s right. We are practicing so that we can see the truth of the body and mind. You are seeing what the mind does. It always thinking and it is never still. A new strand of thought is arising in each moment. We are not practicing so that the mind doesn’t go off to think. Just know when it goes off with great frequen- cy. Right now, your mind is not stable, not in the present moment. Just know that, don’t try to force it into stability. The Teachings of
<<<<<<<<<<<<<<
Student : Before, I could only see the body and mind separate when I showered in the morning, but now I’m seeing the mind and body separate from each other more often in daily life.
LP: When the mind is stable, unattached and awake, the mind and body can be separated all day long.
Student : Is this true even though I’m still suppressing defilements?
LP: Yes. Though by suppressing, the mind will be too still; there won’t be enough of its antics to watch. Gradually set the mind free and notice each defilement as it arises. The defilements will separate out just as distinctly as the body has. So will happiness and unhappiness. Each aggregate (khandha) will separate out and we will see that each performs its own function, and none of them are us.
Student 12: Can I ask for a little more advice?
LP: Go about the practice gently. Take it easy.”
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
To See the Truth (Page 42}
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“Student : When I listen to your talk I can see that my mind goes to think so often.
LP: That’s right. We are practicing so that we can see the truth of the body and mind. You are seeing what the mind does. It always thinking and it is never still. A new strand of thought is arising in each moment. We are not practicing so that the mind doesn’t go off to think. Just know when it goes off with great frequen- cy. Right now, your mind is not stable, not in the present moment. Just know that, don’t try to force it into stability. The Teachings of
<<<<<<<<<<<<<<
Student : Before, I could only see the body and mind separate when I showered in the morning, but now I’m seeing the mind and body separate from each other more often in daily life.
LP: When the mind is stable, unattached and awake, the mind and body can be separated all day long.
Student : Is this true even though I’m still suppressing defilements?
LP: Yes. Though by suppressing, the mind will be too still; there won’t be enough of its antics to watch. Gradually set the mind free and notice each defilement as it arises. The defilements will separate out just as distinctly as the body has. So will happiness and unhappiness. Each aggregate (khandha) will separate out and we will see that each performs its own function, and none of them are us.
Student 12: Can I ask for a little more advice?
LP: Go about the practice gently. Take it easy.”
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
To See the Truth (Page 42}
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“…Master Dune said seeing suffering with crystal clarity is the noble path. More specifically, it is the path to arahantship, to the realization of nirvana. Seeing suffering with crystal clarity, is seeing the mind. Because it is the mind that is suffering. When we see the mind as suffering, it does not matters what realm or state the mind decides to move to or settle in, it is all suffering. Birth as an angel is suffering. Birth as a godly deity is also suffering. When wisdom is strong, it sees that all realms are suffering because the mind is suffering itself. It doesn’t matter where the mind is planted or seeded. When it grows to be a tree, coming from a suffering seed, the whole tree is one of suffering. The mind is the seed of suffering. From it is born a body and mind, which inevitably suffer.”
When wisdom reaches full fruition, the seed of suffering, the mind as we know it, is destroyed. After that, the mind transforms into something else. It can be called the consciousness element, completely pure. Not a mind that we are familiar with. It something to learn about later on after we have enlightened to the third stage as the non-returner. It will be our job to destroy the observer mind.
For now, let me summarize our job. First, let’s keep the moral precepts. Then, we practice to become aware of body and mind. Let’s not let the mind wander off for long. The way to practice this is to choose an object and see the mind that gets lost in thought. The mind will become aware. From there, we watch the truth of the body and mind regularly. Let’s not interfere with them, or try to control them. That’s too forced. It is stressful and tense. If we lose awareness, however, that is too lax. Just being aware is the middle way. Feel the body and mind as they are frequently.
So let’s keep the precepts, become aware, and see the truth of the body and the truth of the mind. Then, the noble path to enlightenment will happen on its own. What we want will occur. If we don’t practice and just want enlightenment, then all we get is the wanting! Wanting nirvana gets us nowhere. It doesn’t matter if we ask holy ones to bless us and grant our wishes, we have no chance at nirvana in this way. We have to work for it. Buddhism is not for those who beg and plead. It is a religion of practice and self- reliance. We get out what we put in.”
Freedom from Suffering Page 53
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“…Master Dune said seeing suffering with crystal clarity is the noble path. More specifically, it is the path to arahantship, to the realization of nirvana. Seeing suffering with crystal clarity, is seeing the mind. Because it is the mind that is suffering. When we see the mind as suffering, it does not matters what realm or state the mind decides to move to or settle in, it is all suffering. Birth as an angel is suffering. Birth as a godly deity is also suffering. When wisdom is strong, it sees that all realms are suffering because the mind is suffering itself. It doesn’t matter where the mind is planted or seeded. When it grows to be a tree, coming from a suffering seed, the whole tree is one of suffering. The mind is the seed of suffering. From it is born a body and mind, which inevitably suffer.”
When wisdom reaches full fruition, the seed of suffering, the mind as we know it, is destroyed. After that, the mind transforms into something else. It can be called the consciousness element, completely pure. Not a mind that we are familiar with. It something to learn about later on after we have enlightened to the third stage as the non-returner. It will be our job to destroy the observer mind.
For now, let me summarize our job. First, let’s keep the moral precepts. Then, we practice to become aware of body and mind. Let’s not let the mind wander off for long. The way to practice this is to choose an object and see the mind that gets lost in thought. The mind will become aware. From there, we watch the truth of the body and mind regularly. Let’s not interfere with them, or try to control them. That’s too forced. It is stressful and tense. If we lose awareness, however, that is too lax. Just being aware is the middle way. Feel the body and mind as they are frequently.
So let’s keep the precepts, become aware, and see the truth of the body and the truth of the mind. Then, the noble path to enlightenment will happen on its own. What we want will occur. If we don’t practice and just want enlightenment, then all we get is the wanting! Wanting nirvana gets us nowhere. It doesn’t matter if we ask holy ones to bless us and grant our wishes, we have no chance at nirvana in this way. We have to work for it. Buddhism is not for those who beg and plead. It is a religion of practice and self- reliance. We get out what we put in.”
Freedom from Suffering Page 53
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“…Choose a meditation object, and know when the mind strays. It is hard to know the mind when we don’t have an object. The mind will wander too long – from morning to night. If we have an object, we won’t stray for too long. We’ll come back to the object. It is our assistant.
Once we are able to be aware we move to the second step: seeing the truth of the body and mind. In order to see the truth of the body and mind, we cannot interfere with or force the body and mind. We let the body do what it does and the mind do what it does, and we follow it up with regular mindfulness that sees what they did.
The body breathes out, and we feel it. The body breathes in, and we feel it. What do we feel? We feel the body breathing, not us. It is not us breathing ever again. The body stands, walks, sits and lies down, and the mind is the observer. The body is not us ever again. And we feel in the mind. The phenomena are not permanent. They are changing all of the time. Pleasant feelings are temporary. Unpleasant feelings are temporary. Greed, anger and delusion are all temporary. Pleasant feelings aren’t us; they are things that the mind knows. Unpleasant feelings aren’t us; they are things the mind knows. Greed, anger and delusion are not us; they are things the mind knows. Nothing that arises is us. After that, we see even the mind that knows isn’t us. It isn’t under our command. We tell it to be aware, and it wanders off. We tell it not to be angry, and it gets angry. We tell it to not be greedy, and it gets greedy. We tell it to be happy, and it doesn’t oblige. It is all uncontrollable and unpreventable phenomena. This is the practice of vipassana. This is walking the path of wisdom.
Seeing the body as it is, and seeing the mind as it is, we see their three characteristics. The more we see the truth, the more our heart relaxes out of its attachment to body and mind. When the truth of the body is seen, we release attachment to the body. When we see the truth of the mind, we release attachment to the mind. It is a step by step process.
First, we will let go of the body because it is an easier thing to do. Even if we are practitioners that observe the mind and not the body, we will let go of the body first and the mind later. The mind is very subtle. Some say it is a special thing of a spiritual essence, which is very hard to let go of. But if we practice correctly, seeing and knowing the truth of the mind, one day we will see that the mind is not anything great or special. And the mind will be released.”
Freedom from Suffering Page 50
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“…Choose a meditation object, and know when the mind strays. It is hard to know the mind when we don’t have an object. The mind will wander too long – from morning to night. If we have an object, we won’t stray for too long. We’ll come back to the object. It is our assistant.
Once we are able to be aware we move to the second step: seeing the truth of the body and mind. In order to see the truth of the body and mind, we cannot interfere with or force the body and mind. We let the body do what it does and the mind do what it does, and we follow it up with regular mindfulness that sees what they did.
The body breathes out, and we feel it. The body breathes in, and we feel it. What do we feel? We feel the body breathing, not us. It is not us breathing ever again. The body stands, walks, sits and lies down, and the mind is the observer. The body is not us ever again. And we feel in the mind. The phenomena are not permanent. They are changing all of the time. Pleasant feelings are temporary. Unpleasant feelings are temporary. Greed, anger and delusion are all temporary. Pleasant feelings aren’t us; they are things that the mind knows. Unpleasant feelings aren’t us; they are things the mind knows. Greed, anger and delusion are not us; they are things the mind knows. Nothing that arises is us. After that, we see even the mind that knows isn’t us. It isn’t under our command. We tell it to be aware, and it wanders off. We tell it not to be angry, and it gets angry. We tell it to not be greedy, and it gets greedy. We tell it to be happy, and it doesn’t oblige. It is all uncontrollable and unpreventable phenomena. This is the practice of vipassana. This is walking the path of wisdom.
Seeing the body as it is, and seeing the mind as it is, we see their three characteristics. The more we see the truth, the more our heart relaxes out of its attachment to body and mind. When the truth of the body is seen, we release attachment to the body. When we see the truth of the mind, we release attachment to the mind. It is a step by step process.
First, we will let go of the body because it is an easier thing to do. Even if we are practitioners that observe the mind and not the body, we will let go of the body first and the mind later. The mind is very subtle. Some say it is a special thing of a spiritual essence, which is very hard to let go of. But if we practice correctly, seeing and knowing the truth of the mind, one day we will see that the mind is not anything great or special. And the mind will be released.”
Freedom from Suffering Page 50
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
Student : I’m noticing the mind moving around, going out to the different sense organs, changing all of the time.
LP: When you see the mind go out anywhere, are you pulling it back?
Student : No, I’m letting it do what it does naturally and just knowing what it does.
LP: Good. Can you see that the mind arises at the eyes and falls away at the eyes, arises at the ears and falls away at the ears, arises in mental activity and falls away there too?
Student : Yes. It is always changing.
LP: You are moving into Vipassana now. It is a different mind or mental moment at each sense organ. Can you see that each phenomenon arises and falls and is distinct from the next? With each phenomenon a different mind arises.
Student : Yes. I can see this. I used to study it in books (Abhidhamma) but now I finally see it to be true.
To See the Truth page 68
“Student 7: I feel my mind is stable more often and less deluded. Sitting here I can see the mind that is aware as a nucleus with space around it, and then a soft and smooth white outer shell.
LP: It is not important what you see. All that is important is how the mind feels when it sees things. Remember this principle. If we have a vision or the mind is subtle and we see interesting or beautiful things, pride may arise. If we don’t notice the pride, we have missed out.
Student 8: You asked me a while back to watch the mind. Since then I have reduced my for- mal Samatha meditation practice. I have found that some mental states are coming up and really affecting me, especially anger.
LP: That’s right. When we reduce your practice of holding attention in one spot, and allow the eyes, ears, tongue, nose and body to do their work naturally, the defilements will be stronger. There is a period where they will be even stronger than non-meditators.
Student 8: Sometimes the anger is so strong. It is so painful. I watch but it doesn’t go away. It just gets worse.
LP: Just watch. We are not watching to try to make it go away.
Student: You asked me a while back to watch the mind. Since then I have reduced my for- mal Samatha meditation practice. I have found that some mental states are coming up and really affecting me, especially anger.
LP: That’s right. When we reduce your practice of holding attention in one spot, and allow the eyes, ears, tongue, nose and body to do their work naturally, the defilements will be stronger. There is a period where they will be even stronger than non-meditators.
Student: Sometimes the anger is so strong. It is so painful. I watch but it doesn’t go away. It just gets worse.
LP: Just watch. We are not watching to try to make it go away.
To See the Truth page 73
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Student : I’m noticing the mind moving around, going out to the different sense organs, changing all of the time.
LP: When you see the mind go out anywhere, are you pulling it back?
Student : No, I’m letting it do what it does naturally and just knowing what it does.
LP: Good. Can you see that the mind arises at the eyes and falls away at the eyes, arises at the ears and falls away at the ears, arises in mental activity and falls away there too?
Student : Yes. It is always changing.
LP: You are moving into Vipassana now. It is a different mind or mental moment at each sense organ. Can you see that each phenomenon arises and falls and is distinct from the next? With each phenomenon a different mind arises.
Student : Yes. I can see this. I used to study it in books (Abhidhamma) but now I finally see it to be true.
To See the Truth page 68
“Student 7: I feel my mind is stable more often and less deluded. Sitting here I can see the mind that is aware as a nucleus with space around it, and then a soft and smooth white outer shell.
LP: It is not important what you see. All that is important is how the mind feels when it sees things. Remember this principle. If we have a vision or the mind is subtle and we see interesting or beautiful things, pride may arise. If we don’t notice the pride, we have missed out.
Student 8: You asked me a while back to watch the mind. Since then I have reduced my for- mal Samatha meditation practice. I have found that some mental states are coming up and really affecting me, especially anger.
LP: That’s right. When we reduce your practice of holding attention in one spot, and allow the eyes, ears, tongue, nose and body to do their work naturally, the defilements will be stronger. There is a period where they will be even stronger than non-meditators.
Student 8: Sometimes the anger is so strong. It is so painful. I watch but it doesn’t go away. It just gets worse.
LP: Just watch. We are not watching to try to make it go away.
Student: You asked me a while back to watch the mind. Since then I have reduced my for- mal Samatha meditation practice. I have found that some mental states are coming up and really affecting me, especially anger.
LP: That’s right. When we reduce your practice of holding attention in one spot, and allow the eyes, ears, tongue, nose and body to do their work naturally, the defilements will be stronger. There is a period where they will be even stronger than non-meditators.
Student: Sometimes the anger is so strong. It is so painful. I watch but it doesn’t go away. It just gets worse.
LP: Just watch. We are not watching to try to make it go away.
To See the Truth page 73
The Teachings of Venerable Pramote Pamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“Buddhism does not teach us to search for happiness that is an illusion like that, but teaches us to study Suffering (dukkha), which is a fact of life. It is only Buddhism that answers questions about Suffering directly. It also tells us the Cause of Suffering and the practices towards the Extinction of Suffering. If we study Suffering until we can attain the Extinction of Suffering, then, we will immediately penetrate happiness that is overwhelming, perfect and present right before our very eyes.
Some people may even take the view that Buddhism is too pessimistic because it has an attitude that there is only suffering in life. This issue will not be addressed here because if explained now, it will become a topic for philosophical debates instead. Simply read this book to the end and start learning about suffering according to the guidelines provided by the Buddha. Then, one will realize the truth without having to waste time debating about it at all.
When we study these feelings further, we will begin to realize that they themselves are not stable. For example, when we are angry and become con- scious of the anger, we can detect the constant change in the intensity of this anger. Eventually, it will fade and disappear. Whether or not the feeling of anger disappears, what is important is that the anger is seen as an object to be observed, not belonging to us. There is no "us" in the an- ger. We can observe other feelings with this same understanding. At this point we can see that our body is like a robot. And, the feelings of happiness, unhappiness and all others are just objects to be observed and do not belong to us. The more we understand about the process of our minds, the more evident is the truth that suffering only arises when there is a cause.
We will find that there is a natural impulse, or force within our mind. For example, when a man sees a beautiful woman, his mind may start to develop a liking for her. This creates a compelling force towards thats woman. His mind will then focus at her, seeing only her, and he will forget about himself.”
The-Path-to-Enlightenment-II (Page 2)
The Teachings of Venerable PramotePamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“Buddhism does not teach us to search for happiness that is an illusion like that, but teaches us to study Suffering (dukkha), which is a fact of life. It is only Buddhism that answers questions about Suffering directly. It also tells us the Cause of Suffering and the practices towards the Extinction of Suffering. If we study Suffering until we can attain the Extinction of Suffering, then, we will immediately penetrate happiness that is overwhelming, perfect and present right before our very eyes.
Some people may even take the view that Buddhism is too pessimistic because it has an attitude that there is only suffering in life. This issue will not be addressed here because if explained now, it will become a topic for philosophical debates instead. Simply read this book to the end and start learning about suffering according to the guidelines provided by the Buddha. Then, one will realize the truth without having to waste time debating about it at all.
When we study these feelings further, we will begin to realize that they themselves are not stable. For example, when we are angry and become con- scious of the anger, we can detect the constant change in the intensity of this anger. Eventually, it will fade and disappear. Whether or not the feeling of anger disappears, what is important is that the anger is seen as an object to be observed, not belonging to us. There is no "us" in the an- ger. We can observe other feelings with this same understanding. At this point we can see that our body is like a robot. And, the feelings of happiness, unhappiness and all others are just objects to be observed and do not belong to us. The more we understand about the process of our minds, the more evident is the truth that suffering only arises when there is a cause.
We will find that there is a natural impulse, or force within our mind. For example, when a man sees a beautiful woman, his mind may start to develop a liking for her. This creates a compelling force towards thats woman. His mind will then focus at her, seeing only her, and he will forget about himself.”
The-Path-to-Enlightenment-II (Page 2)
The Teachings of Venerable PramotePamojjo
Please log on : http://www.dhamma.com/en/...
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
Past retreats in Petchaburi, Thailand:
Meditation classes in Petchaburi, Thailand are currently held at Wat Wang Pu Sai. Please check the class schedule by clicking here for more information.
สถานที่เรียนรู้และปฏิบัติธรรมภาวนา ตามแนวทางสติปัฏฐานสี่ ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาเรียนรู้ถึงสภาวะธรรมตามความเป็นจริงของมรรควิถีโดยการชี้นำจากอาจารย์วิลลี (จากศูนย์ปฏิบัติธรรมไตรสิกขา)
22 กุมภาพันธ์ ทำวัตรเช้าร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเช้าวันที่สอง
ทำวัตรเช้าวันที่สอง
ทำวัตรเช้า วันที่ ๒
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ00:48 ▸ทำวัตรเช้า02:29 ปุพพภาคนมการ04:04 พุทธาภิถุติ08:11 ธัมมาภิถุติ09:53 สังฆาภิถุติ13:00 รตนัตตยัปปณ.....
🌵บรรยากาศเนกขัมมะ วันที่ห้า ของคอร์สที่สอง ณ สำนักปฎิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขา-เพชรบุรี
🌱วันนี้พวกเราเรียนรู้กิเลส และเหตุของการเกิดขึ้นของกิเลส พร้อมทั้งเรียนรู้ปฏิจสมุปบาทและสังสารวัฎ และหลักของการปฎิบัติเพื่อจะออกจากสังสารวัฏ
⭐️ขอนำบุญการปฏิบัติวันนี้มาฝากทุกๆท่าน🙏🏻ขอทุกท่านจงมีสิทธิ์และอนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับ
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับผู้เข้าปฎิบัติธรรมทุกๆท่าน 🙏🏻ทีมงานจิตอาสาทุกๆท่านที่ร่วมทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา 🙏🏻พร้อมทั้งเจ้าภาพอาหารเช้า อาหารกลางวัน ขนม หวาน ผลไม้ และของใช้ต่างๆที่เอื้ออำนวยให้ การปฏิบัติเป็นไปด้วยความเรียบร้อยและบริบูรณ์ 
สำนักปฎิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขา เพชรบุรี
“ แหล่งเรียนรู้และปฏิบัติธรรมตามหลักมรรควิธีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อการพ้นทุกข์”

🌱วันนี้พวกเราเรียนรู้กิเลส และเหตุของการเกิดขึ้นของกิเลส พร้อมทั้งเรียนรู้ปฏิจสมุปบาทและสังสารวัฎ และหลักของการปฎิบัติเพื่อจะออกจากสังสารวัฏ
⭐️ขอนำบุญการปฏิบัติวันนี้มาฝากทุกๆท่าน🙏🏻ขอทุกท่านจงมีสิทธิ์และอนุโมทนาบุญร่วมกันนะครับ
🙏🏻ขอร่วมอนุโมทนากับผู้เข้าปฎิบัติธรรมทุกๆท่าน 🙏🏻ทีมงานจิตอาสาทุกๆท่านที่ร่วมทำงานรับใช้พระพุทธศาสนา 🙏🏻พร้อมทั้งเจ้าภาพอาหารเช้า อาหารกลางวัน ขนม หวาน ผลไม้ และของใช้ต่างๆที่เอื้ออำนวยให้ การปฏิบัติเป็นไปด้วยความเรียบร้อยและบริบูรณ์ 
สำนักปฎิบัติธรรมศูนย์ไตรสิกขา เพชรบุรี
“ แหล่งเรียนรู้และปฏิบัติธรรมตามหลักมรรควิธีขององค์สมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้าเพื่อการพ้นทุกข์”

21 กุมภาพันธ์ ทำวัตรเย็นร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเย็นวันที่หนึ่ง
ทำวัตรเย็นวันที่หนึ่ง
ทำวัตรเย็น วันที่ ๑
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ00:47 ▸คำบูชาพระรัตนตัย06:57 พุทธานุสสติ08:54 พุทธาภิคีติ13:33 ธัมมานุสสติ14:47 ธัมมาภิคีติ19:24 สังฆาน.....
คอลัมน์ "ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์"
“…ธรรมะจากถ้ำหลวง จ.เชียงราย
…………………..
(๑)
“หลวงพ่อยกย่องโค้ชเอกมากนะ
กับเด็กทีมนี้ ยกย่องนะ
เขามีธรรมะมากมายขณะที่ติดอยู่ในถ้ำ
มีสติใช่ไหม?
ไม่สติแตก
มีสมาธิ
มีสมาธิเกิดขึ้นนี่ มันจะสงวนพลังงาน
มีปัญญา รู้ว่าน้ำตรงไหนกินได้
ตรงไหนกินไม่ได้
ถ้าหนาวๆ ก็มานอนเบียดๆ กัน
นี่มีปัญญาที่จะเอาตัวรอดนะ
มีขันติ อดทนอดกลั้น รู้จักรอ
ถ้าสติไม่ดี ขันติไม่มี
คงมุดน้ำออกมา
แล้วตายอยู่ในน้ำกันหมดแล้ว
ธรรมะของเขาสูงนะ
คนช่วยก็มีธรรมะ
คนที่ไปช่วยมีธรรมะอะไร?
โดยรวมคือมีมนุษยธรรม
ตัวนี้คือความขลังความศักดิ์สิทธิ์ที่สุด
ลำพังเด็กมีธรรมะอยู่ในถ้ำ
เด็กออกมาไม่ได้ มันเกินกำลัง
เพราะมีอกุศลวิบากให้ผล
ไม่ได้ทำผิดติดคุก
แต่ว่าถูกขังอยู่ในถ้ำ
มีอกุศลวิบากให้ผลมา
ในขณะที่อกุศลวิบากให้ผลมานะ
เขาทำกรรมใหม่ที่ดี
มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา มีขันติ
มีธรรมะหลายอย่าง
มีความสามัคคีกัน
เมตตากรุณาต่อกัน
ตัวเล็กๆ ร้องไห้ ตัวโตๆ ก็ปลอบ
นี่เขามีกรรมใหม่ที่ดี
ลำพังกรรมเก่านะ มันตัดรอนแล้ว
เอาไปขังอยู่ในถ้ำ อดข้าวอดน้ำ
แต่กรรมใหม่ที่ดี
หล่อเลี้ยงให้มีชีวิตรอดอยู่
คนที่อยู่ข้างนอก
(ทั้งที่)ไม่ใช่ลูกเต้าสักหน่อย
ก็พากันช่วยเพราะว่าธรรมะของมนุษย์
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม เป็นสัตว์รวมหมู่
แต่ว่าเวลาไม่เดือดร้อนก็ชอบกัดกันเอง
เวลาเดือดร้อนจริงๆ มันกระเทือนใจ
(พากันไปช่วย)
ถ้ามีคนแก่ ๑๓ คนหลุดเข้าไปติดในถ้ำ
ทุกคนจะปลง (หลวงพ่อหัวเราะ)
ปลงมากกว่าเด็ก รู้สึกไหม?
เด็กนี่ มันไม่รู้เดียงสา มันน่าสงสาร
มันเร้าความรู้สึกอยากช่วย
ถ้าคนแก่เข้าไปติดสิ
อย่างหลวงพ่อเข้าไปติดนะ
สมน้ำหน้า แก่แล้วไม่เจียมสังขาร
อยากเสือกเที่ยวถ้ำ
จะโดนข้อหาอย่างนั้นนะ
แต่กับเด็กไม่เป็น
มันเร้าความรู้สึก(อยากช่วย)
มีวีรบุรุษเกิดขึ้นมากมาย
วีรบุรุษไม่ใช่คนเก่ง
วีรบุรุษคือคนที่กล้าเสียสละเพื่อคนอื่น
โดยไม่หวังผลตอบแทน
เราเห็นวีรบุรุษเยอะแยะเลย
คนข้างนอกนี่ ทำกรรมใหม่
ช่วยกันทำกรรมใหม่ที่จะช่วยเด็ก
มันเป็นพลังงานนะ
ลำพังพลังของจิต จะไปขุดถ้ำย้ายถ้ำ
คนรุ่นนี้ไม่มีพลังมากขนาดนั้น
ถ้าในพระไตรปิฎกมี
พระโมคคัลลาฯ พระสารีบุตรอะไรอย่างนี้
มีฤทธิ์เยอะ
รุ่นพวกเราไม่มีหรอก
พระช่วยได้แค่ให้กำลังใจ
คนกำลังเศร้าโศก
พระก็ไปให้กำลังใจ” ...
(๒)
“ถ้าช่วยเต็มที่ แล้วเด็กตาย
อุเบกขา ไม่ร้องไห้
ถ้าใจเรามีธรรมะ จะเป็นอย่างนั้น
แต่เริ่มต้นไม่ใช่อุเบกขา
เริ่มต้นต้องกรุณาก่อน ช่วยก่อน
ช่วยไม่ได้แล้วจึงจะอุเบกขา
ช่วยออกมาได้ ดีใจ
พวกเราดีใจไหม ที่เด็กหลุดออกจากถ้ำ
ตัวนั้นเป็นธรรมะตัวหนึ่งนะ
ชื่อมุทิตา มุทิตาจิต
เราดีใจที่เขาพ้นทุกข์
ที่คนต่างประเทศ นานาชาติมาช่วยกัน
เราปลาบปลื้มใจ ขนลุกขนชันไหม?
บางชาติมันไม่ถูกกันด้วยซ้ำไปนะ
มันก็มาช่วยๆ กัน
เราเห็นสภาพอย่างนี้เกิดขึ้น
จิตใจเบิกบานไปทั่วโลกเลยใช่ไหม?
หลังจากที่มนุษย์ชาติทำร้ายกันตลอดเวลา
เมื่อเกิดกรณีอย่างนี้ขึ้นมา
จิตคนในโลกนี้ก็เป็นกุศลนะ
ฉะนั้นเราอย่าปากเสียวิจารณ์อะไรโน่นนี่นะ
จะทำให้จิตเขาตกลงมา
(ทำให้)จิตที่เป็นกุศลเสื่อมลงมา
เมื่อจิตเขาเป็นกุศล
เราก็ต้องทำอะไร? ต้องอนุโมทนา
นั่นคือมุทิตาจิตของเรา
นี่ธรรมะมันอยู่ในชีวิตจริงๆ นะ” ...
(๓)
เรารู้สึกไหม? เราชื่นใจ
แต่บางคนมันก็มาทำลายความชื่นใจของเรา
ด้วย(วาจาที่)ไม่ใช่มธุรสวาจา
พูดโดยไม่มีประโยชน์ที่จะพูด
(เป็น)มิจฉาวาจา บั่นทอนคนอื่น
ทำไมฝรั่งมันไม่ด่าเด็กพวกนี้เลย?
แต่คนไทยบางคนจะด่า รู้สึกไหม?
ฝรั่งถือว่าเด็กพวกนี้เก่ง
ไม่สติแตกจมน้ำตายไปก่อน
หรืออดข้าวแล้วทรมานตายไปก่อน
เขาถือว่าแค่นี้ก็เก่งแล้ว
สำหรับคนอายุขนาดนี้
พวกเราเองไม่แน่ว่าจะทำได้นะ
ถ้าเราเข้าไป(ติดอยู่)
คงสวดมนต์อ้อนวอน
ขอให้เทวดาช่วยเปิดผนังถ้ำอะไรอย่างนี้นะ
ถ้าไม่ได้ฝึกกรรมฐาน
สติปัญญาคงได้แค่นั้นนะ
ถ้าฝึกกรรมฐาน ก็อยู่ในถ้ำได้
อยู่กันได้เป็นเดือนๆ
สิ่งที่ช่วยเขาขึ้นมา มีทั้งสองข้างนะ
ทั้งคนเข้าไปช่วย (และคนที่ติดอยู่)
ทำไมต้องเข้าไปช่วย?
เพราะว่ามันมีธรรมะ
แล้วตอนช่วยนี่ ต้องอดทนไหม?
ต้องเสียสละไหม?
ต้องอดทน เสียสละความสุขของตัวเอง
ยอมลำบาก สละกามสุข
ไปนอนกับดินกับทราย
นี่ก็เป็นบารมีนะ
เป็นบุญเป็นบารมีของเขา
ยอมเหนื่อยยาก ยอมเสี่ยงภัย
แต่ไม่ได้เสี่ยงโง่ๆ
เสี่ยงแบบมีหลักวิชา มีหลักเกณฑ์
ไม่ได้สุ่มเสี่ยง
ถ้าสุ่มเสี่ยงไม่ถือว่าเก่ง
แต่นี่มีการวางแผนที่ดี
มีการจัดการที่ดี
เขาทำกรรมใหม่ที่ดี เขาเลยรอด
คนที่ไม่รอดเพราะว่าอะไร?
ไม่ได้ซ้อมว่ายน้ำมานานแล้ว
ไม่ใช่เจ้าถ้ำดึงเอาไว้
ไม่ใช่เรื่องผีสางนางไม้
ผีสางนางไม้มีหรือไม่มี
แขวนเอาไว้ (ไม่ต้องเอามาเกี่ยวข้อง)
ส่วนในศาสนาพุทธถือว่ามีโอปปาติกะ
แต่ช่วยเราไม่ได้หรอก
เราต้องช่วยตัวเอง
หลักใหญ่มันอยู่ตรงนั้น
(๔)
ความพยายามของมนุษย์ชนะนะ
เราชาวพุทธต้องคิดอย่างนี้
แต่ถ้าไม่พยายาม ไม่มีใครช่วยได้
เหมือนพระมหาชนก
ถ้าไม่พยายามว่ายน้ำ ก็ไม่มีใครช่วย
ทำไมเมขลามาช่วยช้า?
ไม่ใช่ช่วยได้ทันที
เมขลาอาจจะเป็นเรือสำเภาสักลำหนึ่งก็ได้
ถ้าใจท้อแท้ พระมหาชนกก็จมน้ำไปก่อน
นี่ไม่ท้อแท้ พยายามอดทน
พยายามไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งมีคนมาช่วย
แต่ก็ต้องช่วยตัวเองก่อน
เหมือนพวกติดถ้ำ
ต้องช่วยตัวเองก่อน หาที่ดอนๆ อยู่
รู้จักรักษาชีวิต คนอื่นจึงจะมาช่วยได้
ถ้าตัวเองไม่ช่วยตัวเองก่อน
ไม่มีใครช่วยได้หรอก”
…………………..
พระธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๑
ถอดคำ : พีเค
เรียบเรียง : สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
“…ธรรมะจากถ้ำหลวง จ.เชียงราย
…………………..
(๑)
“หลวงพ่อยกย่องโค้ชเอกมากนะ
กับเด็กทีมนี้ ยกย่องนะ
เขามีธรรมะมากมายขณะที่ติดอยู่ในถ้ำ
มีสติใช่ไหม?
ไม่สติแตก
มีสมาธิ
มีสมาธิเกิดขึ้นนี่ มันจะสงวนพลังงาน
มีปัญญา รู้ว่าน้ำตรงไหนกินได้
ตรงไหนกินไม่ได้
ถ้าหนาวๆ ก็มานอนเบียดๆ กัน
นี่มีปัญญาที่จะเอาตัวรอดนะ
มีขันติ อดทนอดกลั้น รู้จักรอ
ถ้าสติไม่ดี ขันติไม่มี
คงมุดน้ำออกมา
แล้วตายอยู่ในน้ำกันหมดแล้ว
ธรรมะของเขาสูงนะ
คนช่วยก็มีธรรมะ
คนที่ไปช่วยมีธรรมะอะไร?
โดยรวมคือมีมนุษยธรรม
ตัวนี้คือความขลังความศักดิ์สิทธิ์ที่สุด
ลำพังเด็กมีธรรมะอยู่ในถ้ำ
เด็กออกมาไม่ได้ มันเกินกำลัง
เพราะมีอกุศลวิบากให้ผล
ไม่ได้ทำผิดติดคุก
แต่ว่าถูกขังอยู่ในถ้ำ
มีอกุศลวิบากให้ผลมา
ในขณะที่อกุศลวิบากให้ผลมานะ
เขาทำกรรมใหม่ที่ดี
มีสติ มีสมาธิ มีปัญญา มีขันติ
มีธรรมะหลายอย่าง
มีความสามัคคีกัน
เมตตากรุณาต่อกัน
ตัวเล็กๆ ร้องไห้ ตัวโตๆ ก็ปลอบ
นี่เขามีกรรมใหม่ที่ดี
ลำพังกรรมเก่านะ มันตัดรอนแล้ว
เอาไปขังอยู่ในถ้ำ อดข้าวอดน้ำ
แต่กรรมใหม่ที่ดี
หล่อเลี้ยงให้มีชีวิตรอดอยู่
คนที่อยู่ข้างนอก
(ทั้งที่)ไม่ใช่ลูกเต้าสักหน่อย
ก็พากันช่วยเพราะว่าธรรมะของมนุษย์
มนุษย์เป็นสัตว์สังคม เป็นสัตว์รวมหมู่
แต่ว่าเวลาไม่เดือดร้อนก็ชอบกัดกันเอง
เวลาเดือดร้อนจริงๆ มันกระเทือนใจ
(พากันไปช่วย)
ถ้ามีคนแก่ ๑๓ คนหลุดเข้าไปติดในถ้ำ
ทุกคนจะปลง (หลวงพ่อหัวเราะ)
ปลงมากกว่าเด็ก รู้สึกไหม?
เด็กนี่ มันไม่รู้เดียงสา มันน่าสงสาร
มันเร้าความรู้สึกอยากช่วย
ถ้าคนแก่เข้าไปติดสิ
อย่างหลวงพ่อเข้าไปติดนะ
สมน้ำหน้า แก่แล้วไม่เจียมสังขาร
อยากเสือกเที่ยวถ้ำ
จะโดนข้อหาอย่างนั้นนะ
แต่กับเด็กไม่เป็น
มันเร้าความรู้สึก(อยากช่วย)
มีวีรบุรุษเกิดขึ้นมากมาย
วีรบุรุษไม่ใช่คนเก่ง
วีรบุรุษคือคนที่กล้าเสียสละเพื่อคนอื่น
โดยไม่หวังผลตอบแทน
เราเห็นวีรบุรุษเยอะแยะเลย
คนข้างนอกนี่ ทำกรรมใหม่
ช่วยกันทำกรรมใหม่ที่จะช่วยเด็ก
มันเป็นพลังงานนะ
ลำพังพลังของจิต จะไปขุดถ้ำย้ายถ้ำ
คนรุ่นนี้ไม่มีพลังมากขนาดนั้น
ถ้าในพระไตรปิฎกมี
พระโมคคัลลาฯ พระสารีบุตรอะไรอย่างนี้
มีฤทธิ์เยอะ
รุ่นพวกเราไม่มีหรอก
พระช่วยได้แค่ให้กำลังใจ
คนกำลังเศร้าโศก
พระก็ไปให้กำลังใจ” ...
(๒)
“ถ้าช่วยเต็มที่ แล้วเด็กตาย
อุเบกขา ไม่ร้องไห้
ถ้าใจเรามีธรรมะ จะเป็นอย่างนั้น
แต่เริ่มต้นไม่ใช่อุเบกขา
เริ่มต้นต้องกรุณาก่อน ช่วยก่อน
ช่วยไม่ได้แล้วจึงจะอุเบกขา
ช่วยออกมาได้ ดีใจ
พวกเราดีใจไหม ที่เด็กหลุดออกจากถ้ำ
ตัวนั้นเป็นธรรมะตัวหนึ่งนะ
ชื่อมุทิตา มุทิตาจิต
เราดีใจที่เขาพ้นทุกข์
ที่คนต่างประเทศ นานาชาติมาช่วยกัน
เราปลาบปลื้มใจ ขนลุกขนชันไหม?
บางชาติมันไม่ถูกกันด้วยซ้ำไปนะ
มันก็มาช่วยๆ กัน
เราเห็นสภาพอย่างนี้เกิดขึ้น
จิตใจเบิกบานไปทั่วโลกเลยใช่ไหม?
หลังจากที่มนุษย์ชาติทำร้ายกันตลอดเวลา
เมื่อเกิดกรณีอย่างนี้ขึ้นมา
จิตคนในโลกนี้ก็เป็นกุศลนะ
ฉะนั้นเราอย่าปากเสียวิจารณ์อะไรโน่นนี่นะ
จะทำให้จิตเขาตกลงมา
(ทำให้)จิตที่เป็นกุศลเสื่อมลงมา
เมื่อจิตเขาเป็นกุศล
เราก็ต้องทำอะไร? ต้องอนุโมทนา
นั่นคือมุทิตาจิตของเรา
นี่ธรรมะมันอยู่ในชีวิตจริงๆ นะ” ...
(๓)
เรารู้สึกไหม? เราชื่นใจ
แต่บางคนมันก็มาทำลายความชื่นใจของเรา
ด้วย(วาจาที่)ไม่ใช่มธุรสวาจา
พูดโดยไม่มีประโยชน์ที่จะพูด
(เป็น)มิจฉาวาจา บั่นทอนคนอื่น
ทำไมฝรั่งมันไม่ด่าเด็กพวกนี้เลย?
แต่คนไทยบางคนจะด่า รู้สึกไหม?
ฝรั่งถือว่าเด็กพวกนี้เก่ง
ไม่สติแตกจมน้ำตายไปก่อน
หรืออดข้าวแล้วทรมานตายไปก่อน
เขาถือว่าแค่นี้ก็เก่งแล้ว
สำหรับคนอายุขนาดนี้
พวกเราเองไม่แน่ว่าจะทำได้นะ
ถ้าเราเข้าไป(ติดอยู่)
คงสวดมนต์อ้อนวอน
ขอให้เทวดาช่วยเปิดผนังถ้ำอะไรอย่างนี้นะ
ถ้าไม่ได้ฝึกกรรมฐาน
สติปัญญาคงได้แค่นั้นนะ
ถ้าฝึกกรรมฐาน ก็อยู่ในถ้ำได้
อยู่กันได้เป็นเดือนๆ
สิ่งที่ช่วยเขาขึ้นมา มีทั้งสองข้างนะ
ทั้งคนเข้าไปช่วย (และคนที่ติดอยู่)
ทำไมต้องเข้าไปช่วย?
เพราะว่ามันมีธรรมะ
แล้วตอนช่วยนี่ ต้องอดทนไหม?
ต้องเสียสละไหม?
ต้องอดทน เสียสละความสุขของตัวเอง
ยอมลำบาก สละกามสุข
ไปนอนกับดินกับทราย
นี่ก็เป็นบารมีนะ
เป็นบุญเป็นบารมีของเขา
ยอมเหนื่อยยาก ยอมเสี่ยงภัย
แต่ไม่ได้เสี่ยงโง่ๆ
เสี่ยงแบบมีหลักวิชา มีหลักเกณฑ์
ไม่ได้สุ่มเสี่ยง
ถ้าสุ่มเสี่ยงไม่ถือว่าเก่ง
แต่นี่มีการวางแผนที่ดี
มีการจัดการที่ดี
เขาทำกรรมใหม่ที่ดี เขาเลยรอด
คนที่ไม่รอดเพราะว่าอะไร?
ไม่ได้ซ้อมว่ายน้ำมานานแล้ว
ไม่ใช่เจ้าถ้ำดึงเอาไว้
ไม่ใช่เรื่องผีสางนางไม้
ผีสางนางไม้มีหรือไม่มี
แขวนเอาไว้ (ไม่ต้องเอามาเกี่ยวข้อง)
ส่วนในศาสนาพุทธถือว่ามีโอปปาติกะ
แต่ช่วยเราไม่ได้หรอก
เราต้องช่วยตัวเอง
หลักใหญ่มันอยู่ตรงนั้น
(๔)
ความพยายามของมนุษย์ชนะนะ
เราชาวพุทธต้องคิดอย่างนี้
แต่ถ้าไม่พยายาม ไม่มีใครช่วยได้
เหมือนพระมหาชนก
ถ้าไม่พยายามว่ายน้ำ ก็ไม่มีใครช่วย
ทำไมเมขลามาช่วยช้า?
ไม่ใช่ช่วยได้ทันที
เมขลาอาจจะเป็นเรือสำเภาสักลำหนึ่งก็ได้
ถ้าใจท้อแท้ พระมหาชนกก็จมน้ำไปก่อน
นี่ไม่ท้อแท้ พยายามอดทน
พยายามไปเรื่อยๆ
จนกระทั่งมีคนมาช่วย
แต่ก็ต้องช่วยตัวเองก่อน
เหมือนพวกติดถ้ำ
ต้องช่วยตัวเองก่อน หาที่ดอนๆ อยู่
รู้จักรักษาชีวิต คนอื่นจึงจะมาช่วยได้
ถ้าตัวเองไม่ช่วยตัวเองก่อน
ไม่มีใครช่วยได้หรอก”
…………………..
พระธรรมเทศนา
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๖๑
ถอดคำ : พีเค
เรียบเรียง : สุรวัฒน์ เสรีวิวัฒนา
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
21 กุมภาพันธ์ ทำวัตรเช้าร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเช้าวันที่หนึ่ง
ทำวัตรเช้าวันที่หนึ่ง
ทำวัตรเช้า วันที่ ๑
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ01:42 ▸ทำวัตรเช้า03:21 ปุพพภาคนมการ04:56 พุทธาภิถุติ09:03 ธัมมาภิถุติ10:45 สังฆาภิถุติ13:51 รตนัตตยัปปณ.....