Past retreats
TRISIKKHA
Insight Meditation Center
Past retreats in Florida, USA:
Meditation classes at the Trisikkha Insight Meditation Center are held regularly. Please check the class scheduled by clicking here for more information.
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“The Path to the Extinction of Suffering
“…Let us take a look for ourselves if what I say is true. I am saying that the arising of mindful- ness is a virtuous mental state. Let’s practice and see for ourselves which mental states are virtuous and which are not. See for ourselves if it is as I say, that genuine mindfulness will arise from watching physical and mental phenomena, that is, from watching what happens in the body and mind. Sense the body breathing in and breathing out. Know the body is sitting, standing, walking and lying down when it is. If the mind is happy, unhappy or neutral, recognize that this is so. If the mind is craving or not craving, know that this is so. If the mind is angry or not, deluded or not, restless or dispirited, know it is so.
Practice recognizing whatever physical and men- tal phenomena arise in the body and mind. Try it for yourself and see if this practice brings about mindfulness. Practice for a month or so and if I am wrong then you can call me a liar. But don’t just think about the phenomena, and don’t force attention towards the phenomena. We must truly know what has arisen without interference. Don’t hold your attention on the body, the breath, the abdomen or feet (while walking). Just know what is going on in the body and mind as much as possible. Genuine mindfulness will arise on its own.”
Once we know what has arisen, we don’t hold our focus on it. That is staring or fixating our at- tention; it is interfering. No matter if what arises is good or bad, delightful or painful, just know it with an impartial mind. When happiness or a virtuous state arises (like compassion or even mindfulness), don’t try to hold on to it. Don’t try to get as much of it as possible. When an unscrupulous or unhappy state arises, don’t try to be rid of it quickly. This is not knowing in an impartial way. When the mind is not equanimous, we will not see things as they really are, and our tendency will be to interfere."
To See the Truth Page 120
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
“The Path to the Extinction of Suffering
“…Let us take a look for ourselves if what I say is true. I am saying that the arising of mindful- ness is a virtuous mental state. Let’s practice and see for ourselves which mental states are virtuous and which are not. See for ourselves if it is as I say, that genuine mindfulness will arise from watching physical and mental phenomena, that is, from watching what happens in the body and mind. Sense the body breathing in and breathing out. Know the body is sitting, standing, walking and lying down when it is. If the mind is happy, unhappy or neutral, recognize that this is so. If the mind is craving or not craving, know that this is so. If the mind is angry or not, deluded or not, restless or dispirited, know it is so.
Practice recognizing whatever physical and men- tal phenomena arise in the body and mind. Try it for yourself and see if this practice brings about mindfulness. Practice for a month or so and if I am wrong then you can call me a liar. But don’t just think about the phenomena, and don’t force attention towards the phenomena. We must truly know what has arisen without interference. Don’t hold your attention on the body, the breath, the abdomen or feet (while walking). Just know what is going on in the body and mind as much as possible. Genuine mindfulness will arise on its own.”
Once we know what has arisen, we don’t hold our focus on it. That is staring or fixating our at- tention; it is interfering. No matter if what arises is good or bad, delightful or painful, just know it with an impartial mind. When happiness or a virtuous state arises (like compassion or even mindfulness), don’t try to hold on to it. Don’t try to get as much of it as possible. When an unscrupulous or unhappy state arises, don’t try to be rid of it quickly. This is not knowing in an impartial way. When the mind is not equanimous, we will not see things as they really are, and our tendency will be to interfere."
To See the Truth Page 120
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“The Path to the Extinction of Suffering
A good place to observe the changes of the mind is in traffic. We may be at the back of a long line at a red light and feel restlessness. Know the moment that this has arisen. Then a green light appears and we feel a little bit happy, but then the light turns red again just before we make it through! We get very frustrated. We may notice we are more upset about that than we were a few minutes ago, when we were twenty cars back! See and know what arises in the mind, with honesty and humility. We will see the devil inside us, so to speak. We will see that we are as bad as anyone else. We won’t blame anyone for our pains and sorrows anymore. The evils of the world are just the defilements. Anger, greed and ignorance take over our minds just as they do the minds of others. Everyone deserves our sympathy in this regard. It isn’t hard to watch the mind as in the examples I have given, but we do need courage, patience and perseverance.
Dhamma is something we need to listen to with an open mind and open heart. If we are close- minded or guarded when Dhamma is explained to us, we will not understand it correctly. Just listen with open ears and consider it later. Try it on for size. Believing everything I say certainly isn’t the right approach. It isn’t the intelligent thing to do; we shouldn’t be so gullible as to believe what others say too easily. On the other hand, dismissing what I say isn’t so smart either. Choosing to not believe what is said is just the work of a busy mind. Listen to what is said here. Try it out. We’ll see for ourselves if it is true in our experience. When we reap results from our prac- tice we will know for ourselves what is true and what is not. This is the approach that will make us grow smarter and wiser.
To See the Truth Page 117
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
“The Path to the Extinction of Suffering
A good place to observe the changes of the mind is in traffic. We may be at the back of a long line at a red light and feel restlessness. Know the moment that this has arisen. Then a green light appears and we feel a little bit happy, but then the light turns red again just before we make it through! We get very frustrated. We may notice we are more upset about that than we were a few minutes ago, when we were twenty cars back! See and know what arises in the mind, with honesty and humility. We will see the devil inside us, so to speak. We will see that we are as bad as anyone else. We won’t blame anyone for our pains and sorrows anymore. The evils of the world are just the defilements. Anger, greed and ignorance take over our minds just as they do the minds of others. Everyone deserves our sympathy in this regard. It isn’t hard to watch the mind as in the examples I have given, but we do need courage, patience and perseverance.
Dhamma is something we need to listen to with an open mind and open heart. If we are close- minded or guarded when Dhamma is explained to us, we will not understand it correctly. Just listen with open ears and consider it later. Try it on for size. Believing everything I say certainly isn’t the right approach. It isn’t the intelligent thing to do; we shouldn’t be so gullible as to believe what others say too easily. On the other hand, dismissing what I say isn’t so smart either. Choosing to not believe what is said is just the work of a busy mind. Listen to what is said here. Try it out. We’ll see for ourselves if it is true in our experience. When we reap results from our prac- tice we will know for ourselves what is true and what is not. This is the approach that will make us grow smarter and wiser.
To See the Truth Page 117
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
“The Path to the Extinction of Suffering
Now that one knows the Cause of Suffering, it is not hard to understand what leads to the Extinction of Suffering. It is nothing more than overcoming avijjā or ignorance of the Noble Truths, particularly ignorance of the Truth of Suffering or the truth of Matter and Mind/body and mind that they are not self. Avijjā is the origin of taṇhā or craving for seeking happiness and escaping suffering, which affects one’s body and mind. Knowledge of the truth of Matter and Mind is very essential, as shown in the Buddha’s words: “Realizing the truth, the mind is revulsed. Revulsed, the mind is dispassionate (towards lobha and taṇhā). Through dispassion, the mind is fully liberated. With liberation, there is the knowledge, 'Fully liberated.' Rebirth has ceased. Fulfilled is the holy life16 (the study and practice of Dhamma).”
The most direct method of seeing a condition as it really is, is to be mindful of the present condition as it really is. (In this Article, mindfulness means the Right Mindfulness (sammāsati), which must always arise with the Right Concentration (sammāsamādhi) and the Right View (sammādiṭṭhi) or wisdom (paññā). However, the differences between these terms will not be explained at this stage so that beginners who are interested in Buddhism will not find it too complex.) This direct method is most sensible. Analogously, when we want to really know someone, we have to keep an eye on his conduct without bias. Then we will be able to know and understand him as he really is. The Buddha has affirmed that practicing mindfulness of Matter and Mind/body and mind is the only path of purification because it can eradicate craving and wrong views (illusion of reality) as well as bias (pleasure and displeasure) in the world. The “world” here simply refers to Matter and Mind/body and mind.”
The Path To Enlightment II: Page 7
<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
“The Path to the Extinction of Suffering
Now that one knows the Cause of Suffering, it is not hard to understand what leads to the Extinction of Suffering. It is nothing more than overcoming avijjā or ignorance of the Noble Truths, particularly ignorance of the Truth of Suffering or the truth of Matter and Mind/body and mind that they are not self. Avijjā is the origin of taṇhā or craving for seeking happiness and escaping suffering, which affects one’s body and mind. Knowledge of the truth of Matter and Mind is very essential, as shown in the Buddha’s words: “Realizing the truth, the mind is revulsed. Revulsed, the mind is dispassionate (towards lobha and taṇhā). Through dispassion, the mind is fully liberated. With liberation, there is the knowledge, 'Fully liberated.' Rebirth has ceased. Fulfilled is the holy life16 (the study and practice of Dhamma).”
The most direct method of seeing a condition as it really is, is to be mindful of the present condition as it really is. (In this Article, mindfulness means the Right Mindfulness (sammāsati), which must always arise with the Right Concentration (sammāsamādhi) and the Right View (sammādiṭṭhi) or wisdom (paññā). However, the differences between these terms will not be explained at this stage so that beginners who are interested in Buddhism will not find it too complex.) This direct method is most sensible. Analogously, when we want to really know someone, we have to keep an eye on his conduct without bias. Then we will be able to know and understand him as he really is. The Buddha has affirmed that practicing mindfulness of Matter and Mind/body and mind is the only path of purification because it can eradicate craving and wrong views (illusion of reality) as well as bias (pleasure and displeasure) in the world. The “world” here simply refers to Matter and Mind/body and mind.”
The Path To Enlightment II: Page 7
<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
The Path to the Extinction of Suffering
4.5 All good deeds—giving, observing the precepts, meditating and developing wisdom to certain levels—are not conducive to enlightenment. They only bring happiness as the result of such meritorious acts 20 or as fruition of virtues. In some cases, at the moment of doing a good deed, consciousness may turn immoral. Following are examples:
4.5.1 Charity (dāna): Without mindfulness and wisdom, giving may result in more and more defilements. For example, giving may be done with
the wrong views that ‘I’ have given it away. When ‘I’ am born in the next life, ‘I’ will enjoy the fruition of this giving. ‘I’ will attain enlightenment because of this giving. Alternatively, giving may be done with greed: “For this giving, I beg for a lot of fruition.”
4.5.2 Morality (sīla) development: Without mindfulness and wisdom, it is easy for a moral one to cling to mere rules and ritual (sīlabbataparāmāsa).
For example, one may misunderstand that observance of the precepts that are very oppressive to mind will lessen defilement. Alternatively, the more one observes the precepts, the more are one’s
defilements. For example, conceit (māna) may intensify. One may build up a conception that “I am better than others because I observe the precepts. Others are worse than me because they are immoral.
The Path to Enlightenment II Page 9
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
The Path to the Extinction of Suffering
4.5 All good deeds—giving, observing the precepts, meditating and developing wisdom to certain levels—are not conducive to enlightenment. They only bring happiness as the result of such meritorious acts 20 or as fruition of virtues. In some cases, at the moment of doing a good deed, consciousness may turn immoral. Following are examples:
4.5.1 Charity (dāna): Without mindfulness and wisdom, giving may result in more and more defilements. For example, giving may be done with
the wrong views that ‘I’ have given it away. When ‘I’ am born in the next life, ‘I’ will enjoy the fruition of this giving. ‘I’ will attain enlightenment because of this giving. Alternatively, giving may be done with greed: “For this giving, I beg for a lot of fruition.”
4.5.2 Morality (sīla) development: Without mindfulness and wisdom, it is easy for a moral one to cling to mere rules and ritual (sīlabbataparāmāsa).
For example, one may misunderstand that observance of the precepts that are very oppressive to mind will lessen defilement. Alternatively, the more one observes the precepts, the more are one’s
defilements. For example, conceit (māna) may intensify. One may build up a conception that “I am better than others because I observe the precepts. Others are worse than me because they are immoral.
The Path to Enlightenment II Page 9
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
The Path to the Extinction of Suffering
4.4 As a matter of fact, good deeds were admired by the Buddha. The Buddha Himself had perfected pāramī,17 before He attained the Perfect Enlightenment (i.e. insight into the truth of nature all by Himself). For example, when born as Prince Vessantara, the bodhisatta remarkably perfected giving (dāna-pāramī)18. In some former lives, the bodhisatta perfected morality by sacrificing his own life for it. In a former life the bodhisatta practiced concentration until he attained the five abhiññā19, and thus was reborn in a Brahma world. In one life, e.g. when born as a scholar named Mahosotha, the bodhisatta developed perfection of wisdom (paññāpāramī) greatly.
However, it is questionable why he did not attain enlightenment in one of those lives, but finally attained the Supreme Perfect Enlightenment (anuttara sammā-sambodhi) in his last life through development of mindfulness on the foundation of mind-objects (dhammānupassanā) in the Ariya Sacca Pubba? Unquestionably, if he had not perfected all these pāramī, hewould not have attained the Perfect Enlightenment by himself. Nevertheless, if he had perfected the pāramī without developing mindfulness, he would not have attained the Perfect Enlightenment, either. The perfection of pāramī balanced and prepared his mind for his pursuit of mindfulness practice. For example, since he had given away his son, daughter and wife for the sake of attaining enlightenment in his former life as Prince Vessantara, in his last life he had enough mental strength to sacrifice his beloved wife Princess Bimba (Yasodhara) and son Prince Rahula in his pursuit of enlightenment.”
The Path to Enlightenment II Page 8
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
The Path to the Extinction of Suffering
4.4 As a matter of fact, good deeds were admired by the Buddha. The Buddha Himself had perfected pāramī,17 before He attained the Perfect Enlightenment (i.e. insight into the truth of nature all by Himself). For example, when born as Prince Vessantara, the bodhisatta remarkably perfected giving (dāna-pāramī)18. In some former lives, the bodhisatta perfected morality by sacrificing his own life for it. In a former life the bodhisatta practiced concentration until he attained the five abhiññā19, and thus was reborn in a Brahma world. In one life, e.g. when born as a scholar named Mahosotha, the bodhisatta developed perfection of wisdom (paññāpāramī) greatly.
However, it is questionable why he did not attain enlightenment in one of those lives, but finally attained the Supreme Perfect Enlightenment (anuttara sammā-sambodhi) in his last life through development of mindfulness on the foundation of mind-objects (dhammānupassanā) in the Ariya Sacca Pubba? Unquestionably, if he had not perfected all these pāramī, hewould not have attained the Perfect Enlightenment by himself. Nevertheless, if he had perfected the pāramī without developing mindfulness, he would not have attained the Perfect Enlightenment, either. The perfection of pāramī balanced and prepared his mind for his pursuit of mindfulness practice. For example, since he had given away his son, daughter and wife for the sake of attaining enlightenment in his former life as Prince Vessantara, in his last life he had enough mental strength to sacrifice his beloved wife Princess Bimba (Yasodhara) and son Prince Rahula in his pursuit of enlightenment.”
The Path to Enlightenment II Page 8
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
Past retreats in Petchaburi, Thailand:
Meditation classes in Petchaburi, Thailand are currently held at Wat Wang Pu Sai. Please check the class schedule by clicking here for more information.
สถานที่เรียนรู้และปฏิบัติธรรมภาวนา ตามแนวทางสติปัฏฐานสี่ ของสมเด็จพระสัมมาสัมพุทธเจ้า มาเรียนรู้ถึงสภาวะธรรมตามความเป็นจริงของมรรควิถีโดยการชี้นำจากอาจารย์วิลลี (จากศูนย์ปฏิบัติธรรมไตรสิกขา)
22มีนาคม ทำวัตรเช้าร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเช้าวันที่สอง
ทำวัตรเช้าวันที่สอง
ทำวัตรเช้า วันที่ ๒
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ00:48 ▸ทำวัตรเช้า02:29 ปุพพภาคนมการ04:04 พุทธาภิถุติ08:11 ธัมมาภิถุติ09:53 สังฆาภิถุติ13:00 รตนัตตยัปปณ.....
21มีนาคม ทำวัตรเย็นร่วมกันครับ คลิกวิดีโอนี้เพื่ออ่านบทสวดมนต์ตาม
ทำวัตรเย็นวันที่หนึ่ง
ทำวัตรเย็นวันที่หนึ่ง
ทำวัตรเย็น วันที่ ๑
--- 00:00 คำนำทำวัตรปฏิบัติ00:47 ▸คำบูชาพระรัตนตัย06:57 พุทธานุสสติ08:54 พุทธาภิคีติ13:33 ธัมมานุสสติ14:47 ธัมมาภิคีติ19:24 สังฆาน.....
คอลัมน์ "ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข"
โยม : กราบนมัสการหลวงพ่อค่ะ หนูไม่ได้ส่งการบ้านหลวงพ่อนานมากแล้วค่ะ แล้วก็ ภาพรวมก็คือ การปฏิบัติก็วนเวียนแต่ความเข้าใจที่หลวงพ่อพูด แล้วก็ค่อยๆเข้าใจมากขึ้นน่ะค่ะ แล้วก็ หนูก็ฟังหลวงพ่อแล้วหนูก็ไปคิดเยอะมากเลยค่ะ หนูเพิ่งจะเข้าใจว่า หนูน่ะไปคิดตลอด แล้วก็เพิ่งจะรู้ว่า เรียนรู้ที่จะเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ เมื่อไม่นานมานี้น่ะค่ะ ก็ขอคำแนะนำจากหลวงพ่อด้วยค่ะ
หลวงพ่อปราโมทย์ : ก็ดีนะ แต่ว่าไม่ว่าจะเผชิญกับอะไรนะ ถ้าใจเราหงุดหงิด ใจเรารำคาญ ใจเราเป็นอย่างไร เราก็รู้ทันะ คือ เวลาที่เราเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆเนี่ย เราเจอปรากฎการณ์ต่างๆแล้วเนี่ย จิตของเราเป็นอย่างไร เรารู้ทันอีกชั้นหนึ่ง เช่น เห็นสภาวะอย่างนี้แล้วหงุดหงิด รู้ว่าหงุดหงิด หงุดหงิดเก่งมั้ย
โยม : เก่งค่ะ
หลวงพ่อปราโมทย์ : นะ หลวงพ่อก็ว่าอย่างนั้น เพราะฉะนั้นถ้าใจเราหงุดหงิด เราก็คอยรู้ทันนะ รู้ทันนะ ต่อไปใจเราสบาย ภาวนานะ ดีขึ้นเยอะแล้ว
โยม : ขอบคุณค่ะ
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
โยม : นมัสการค่ะหลวงพ่อ
หลวงพ่อ : กลัวมั้ย
โยม : มากเลยค่ะหลวงพ่อ ก็หลวงพ่อเคยให้ไปดูตัวกุกกุจจะน่ะค่ะหลวงพ่อ แล้วสักช่วงประมาณต้นปีน่ะค่ะ หนูมีความรู้สึกว่า เหมือนกับหนูไม่คาดหวัง มันก็ดีขึ้นค่ะ (หลวงพ่อ : ใช่) ปฏิบัติแล้วหนูก็รู้สึก “ดีเนอะ” แต่พักนี้มันกลับมาอีกแล้วค่ะ
หลวงพ่อ : กลับมาก็รู้ทันมันอีก ห้ามมันไม่ได้ (โยม : ค่ะ) ล้วนแต่ของห้ามไม่ได้
โยม : หนูอยากถามเรื่องรูปแบบน่ะค่ะ (หลวงพ่อ : อือ..) คือ ตอนส่งการบ้านครั้งแรกหลวงพ่อบอกว่า หนูหลงไปนาน แล้วหนูก็พอมาปรับ มันก็เพ่ง ทีนี้สักช่วงประมาณปลายปีต้นปีค่ะ หนูก็ทำในรูปแบบแล้วมัน คือมันเหมือนหลงไปในสมาธิ มันเป็นมิจฉาสมาธิใช่มั้ยคะ (หลวงพ่อ อือ..ใช่) หนูก็เลยไม่รู้ว่า..
หลวงพ่อ : พยายามรู้สึกตัวบ่อยๆนะ พยายามรู้สึกร่างกายไว้ให้มาก ร่างกายขยับเขยื้อน ร่างกายยิ้ม ร่างกายทำอะไรให้รู้สึกบ่อยๆ จิตจะมีพลังขึ้นมา
โยม : เพราะฉะนั้นหมายความว่า ช่วงเวลาช่วงนี้ หนูเหมาะจะดูกายมากกว่าดูจิต
หลวงพ่อ : ใช่ หนูคอยรู้สึกร่างกายที่กระดุกกระดิกไว้ เพราะจิตของหนูกำลังฟุ้งซ่าน มันสับสนนะ พอมันฟุ้งซ่านอยู่อย่างนี้ เราดูจิตดูใจ ดูไม่ออกแล้ว เมื่อดูจิตไม่ออกให้ดูกายไว้ก่อน
โยม : แล้วเวลาอย่างไหนที่เหมาะจะดูจิตคะ เพราะหนูก็สังเกตเหมือนกับที่หลวงพ่อเคยบอก คือบางเวลาเรารู้สึกกายดีกว่า บางเวลาเรารู้สึกกับจิตดีกว่า
หลวงพ่อ : ใช่ คือช่วงไหนดูจิตได้ให้ดูจิต (โยม : ค่ะ) ช่วงไหนดูจิตไม่ได้ให้ดูกาย ช่วงไหนดูจิตก็ไม่ได้ ดูกายก็ไม่ได้ ให้ทำสมถะ มันมีแนวรุกแนวรับของมันนะ
โยม : เพราะฉะนั้นหนูทำแบบเดิมที่หลวงพ่อเคยสอนได้ใช่มั้ยคะ อีกสองเรื่องนะคะ คือหนูป่วยบ่อยน่ะค่ะ พักนี้หนูปวดหัวมาก แล้วเวลาหนูปวดหัวปุ๊บ มันดูไม่ออกน่ะค่ะ
หลวงพ่อ : หนูคอยหัดแยก แยกตั้งแต่ยัปวดน้อยๆน่ะนะ เช่น กำลังปวดนิดหน่อย อะไรอย่างนี้ ให้ดูไป ร่างกายก็เป็นอันหนึ่ง ความปวดเป็นอันหนึ่ง จิตเป็นอันหนึ่ง หัดแยก ตัวนี้ทุกคนควรทำนะ เพราะวันหนึ่ง เวลาจะตายเนี่ย ไม่แน่นี่ว่าอาจจะเจ็บมาก ถ้าเจ็บมากแล้วภาวนาไม่ไหวนะ สติแตกเนี่ย แย่เลย
โยม : ใช่ค่ะ หนูก็กลัว บางทีปวดมากๆ หนูก็กลัวไปเลย
หลวงพ่อ : เพราะฉะนั้นต้องซ้อม ต้องซ้อม
โยม : แล้วจะซ้อมได้ยังไงคะ คือ หนูปวดหัวแล้วไปบังคับไม่ได้ว่า ให้แก้ปวดหัวตอนนี้หน่อยสิ
หลวงพ่อ : ไม่ใช่ๆ ไม่ได้ฝึกให้หายปวดหัว เราปฏิบัติไม่ใช่เพื่อเอาชนะขันธ์นะ ร่างกายก็ส่วนร่างกาย ความปวดก็ส่วนความปวด จิตที่เป็นคนดู อะไรอย่างนี้ สังเกตอย่างนี้ เวลาปวดหัวขึ้นมาเนี่ย จิตไม่พอใจ รู้ ว่าจิตไม่พอใจ แค่นี้ก็หัดแยกแล้ว (โยม : แค่นี้ก็พอเลย) ให้หัดอย่างนี้ก็ได้ จิตจะสงบ พอรู้ว่าจิตไม่พอใจนะ ความไม่พอใจะดับ จิตจะสงบ พอจิตสงบแล้วจะเห็นเลย ร่างกายอยู่ส่วนหนึ่ง ความปวดหัวอยู่อีกส่วนหนึ่ง
โยม : ก็อีกเรื่อง เรื่องสุดท้ายค่ะ คือ หนูก็ฝึกกับหลวงพ่อมาพักหนึ่งแล้วล่ะค่ะ พักนี้มันรักตัวเองมากค่ะ (หลวงพ่อ : อือ) หนูกลัวแก่ค่ะ แบบครีมมีกี่ตัวในตู้เย็น หนูก็เอามาโปะบนหน้าตลอดเลยค่ะ แล้วแบบ พอโปะเสร็จหนูก็จะรู้สึกผิดกับตัวเอง เหมือนมันเผลอไปน่ะค่ะ รู้สึก…
หลวงพ่อปราโมทย์ : หลวงพ่อถึงบอกว่า ให้หนูดูกายให้เยอะ (โยม : ค่ะ) เพราะช่วงนี้หนูรักกาย ถ้าหนูดูกายมากๆนะ หนูจะเห็นว่าร่างกายนี้ ไม่สุข ไม่สบาย ไม่สวย ไม่งาม นะ แล้วจิตจะค่อยคลายตัวที่ติดอยู่นั้นแหละ นี่แหละที่ทำให้หลวงพ่อบอกว่า ต้องดูกายนะ ช่วงนี้
โยม : เพราะฉะนั้นช่วงนี้ดูกาย
หลวงพ่อปราโมทย์ : ดูกายเยอะๆ แล้วต่อไปจะเห็นจิตชัด
โยม : ขอบคุณมากค่ะ
File 550409
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
โยม : กราบนมัสการหลวงพ่อค่ะ หนูไม่ได้ส่งการบ้านหลวงพ่อนานมากแล้วค่ะ แล้วก็ ภาพรวมก็คือ การปฏิบัติก็วนเวียนแต่ความเข้าใจที่หลวงพ่อพูด แล้วก็ค่อยๆเข้าใจมากขึ้นน่ะค่ะ แล้วก็ หนูก็ฟังหลวงพ่อแล้วหนูก็ไปคิดเยอะมากเลยค่ะ หนูเพิ่งจะเข้าใจว่า หนูน่ะไปคิดตลอด แล้วก็เพิ่งจะรู้ว่า เรียนรู้ที่จะเผชิญกับสิ่งที่เกิดขึ้นจริงๆ เมื่อไม่นานมานี้น่ะค่ะ ก็ขอคำแนะนำจากหลวงพ่อด้วยค่ะ
หลวงพ่อปราโมทย์ : ก็ดีนะ แต่ว่าไม่ว่าจะเผชิญกับอะไรนะ ถ้าใจเราหงุดหงิด ใจเรารำคาญ ใจเราเป็นอย่างไร เราก็รู้ทันะ คือ เวลาที่เราเผชิญกับสถานการณ์ต่างๆเนี่ย เราเจอปรากฎการณ์ต่างๆแล้วเนี่ย จิตของเราเป็นอย่างไร เรารู้ทันอีกชั้นหนึ่ง เช่น เห็นสภาวะอย่างนี้แล้วหงุดหงิด รู้ว่าหงุดหงิด หงุดหงิดเก่งมั้ย
โยม : เก่งค่ะ
หลวงพ่อปราโมทย์ : นะ หลวงพ่อก็ว่าอย่างนั้น เพราะฉะนั้นถ้าใจเราหงุดหงิด เราก็คอยรู้ทันนะ รู้ทันนะ ต่อไปใจเราสบาย ภาวนานะ ดีขึ้นเยอะแล้ว
โยม : ขอบคุณค่ะ
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
โยม : นมัสการค่ะหลวงพ่อ
หลวงพ่อ : กลัวมั้ย
โยม : มากเลยค่ะหลวงพ่อ ก็หลวงพ่อเคยให้ไปดูตัวกุกกุจจะน่ะค่ะหลวงพ่อ แล้วสักช่วงประมาณต้นปีน่ะค่ะ หนูมีความรู้สึกว่า เหมือนกับหนูไม่คาดหวัง มันก็ดีขึ้นค่ะ (หลวงพ่อ : ใช่) ปฏิบัติแล้วหนูก็รู้สึก “ดีเนอะ” แต่พักนี้มันกลับมาอีกแล้วค่ะ
หลวงพ่อ : กลับมาก็รู้ทันมันอีก ห้ามมันไม่ได้ (โยม : ค่ะ) ล้วนแต่ของห้ามไม่ได้
โยม : หนูอยากถามเรื่องรูปแบบน่ะค่ะ (หลวงพ่อ : อือ..) คือ ตอนส่งการบ้านครั้งแรกหลวงพ่อบอกว่า หนูหลงไปนาน แล้วหนูก็พอมาปรับ มันก็เพ่ง ทีนี้สักช่วงประมาณปลายปีต้นปีค่ะ หนูก็ทำในรูปแบบแล้วมัน คือมันเหมือนหลงไปในสมาธิ มันเป็นมิจฉาสมาธิใช่มั้ยคะ (หลวงพ่อ อือ..ใช่) หนูก็เลยไม่รู้ว่า..
หลวงพ่อ : พยายามรู้สึกตัวบ่อยๆนะ พยายามรู้สึกร่างกายไว้ให้มาก ร่างกายขยับเขยื้อน ร่างกายยิ้ม ร่างกายทำอะไรให้รู้สึกบ่อยๆ จิตจะมีพลังขึ้นมา
โยม : เพราะฉะนั้นหมายความว่า ช่วงเวลาช่วงนี้ หนูเหมาะจะดูกายมากกว่าดูจิต
หลวงพ่อ : ใช่ หนูคอยรู้สึกร่างกายที่กระดุกกระดิกไว้ เพราะจิตของหนูกำลังฟุ้งซ่าน มันสับสนนะ พอมันฟุ้งซ่านอยู่อย่างนี้ เราดูจิตดูใจ ดูไม่ออกแล้ว เมื่อดูจิตไม่ออกให้ดูกายไว้ก่อน
โยม : แล้วเวลาอย่างไหนที่เหมาะจะดูจิตคะ เพราะหนูก็สังเกตเหมือนกับที่หลวงพ่อเคยบอก คือบางเวลาเรารู้สึกกายดีกว่า บางเวลาเรารู้สึกกับจิตดีกว่า
หลวงพ่อ : ใช่ คือช่วงไหนดูจิตได้ให้ดูจิต (โยม : ค่ะ) ช่วงไหนดูจิตไม่ได้ให้ดูกาย ช่วงไหนดูจิตก็ไม่ได้ ดูกายก็ไม่ได้ ให้ทำสมถะ มันมีแนวรุกแนวรับของมันนะ
โยม : เพราะฉะนั้นหนูทำแบบเดิมที่หลวงพ่อเคยสอนได้ใช่มั้ยคะ อีกสองเรื่องนะคะ คือหนูป่วยบ่อยน่ะค่ะ พักนี้หนูปวดหัวมาก แล้วเวลาหนูปวดหัวปุ๊บ มันดูไม่ออกน่ะค่ะ
หลวงพ่อ : หนูคอยหัดแยก แยกตั้งแต่ยัปวดน้อยๆน่ะนะ เช่น กำลังปวดนิดหน่อย อะไรอย่างนี้ ให้ดูไป ร่างกายก็เป็นอันหนึ่ง ความปวดเป็นอันหนึ่ง จิตเป็นอันหนึ่ง หัดแยก ตัวนี้ทุกคนควรทำนะ เพราะวันหนึ่ง เวลาจะตายเนี่ย ไม่แน่นี่ว่าอาจจะเจ็บมาก ถ้าเจ็บมากแล้วภาวนาไม่ไหวนะ สติแตกเนี่ย แย่เลย
โยม : ใช่ค่ะ หนูก็กลัว บางทีปวดมากๆ หนูก็กลัวไปเลย
หลวงพ่อ : เพราะฉะนั้นต้องซ้อม ต้องซ้อม
โยม : แล้วจะซ้อมได้ยังไงคะ คือ หนูปวดหัวแล้วไปบังคับไม่ได้ว่า ให้แก้ปวดหัวตอนนี้หน่อยสิ
หลวงพ่อ : ไม่ใช่ๆ ไม่ได้ฝึกให้หายปวดหัว เราปฏิบัติไม่ใช่เพื่อเอาชนะขันธ์นะ ร่างกายก็ส่วนร่างกาย ความปวดก็ส่วนความปวด จิตที่เป็นคนดู อะไรอย่างนี้ สังเกตอย่างนี้ เวลาปวดหัวขึ้นมาเนี่ย จิตไม่พอใจ รู้ ว่าจิตไม่พอใจ แค่นี้ก็หัดแยกแล้ว (โยม : แค่นี้ก็พอเลย) ให้หัดอย่างนี้ก็ได้ จิตจะสงบ พอรู้ว่าจิตไม่พอใจนะ ความไม่พอใจะดับ จิตจะสงบ พอจิตสงบแล้วจะเห็นเลย ร่างกายอยู่ส่วนหนึ่ง ความปวดหัวอยู่อีกส่วนหนึ่ง
โยม : ก็อีกเรื่อง เรื่องสุดท้ายค่ะ คือ หนูก็ฝึกกับหลวงพ่อมาพักหนึ่งแล้วล่ะค่ะ พักนี้มันรักตัวเองมากค่ะ (หลวงพ่อ : อือ) หนูกลัวแก่ค่ะ แบบครีมมีกี่ตัวในตู้เย็น หนูก็เอามาโปะบนหน้าตลอดเลยค่ะ แล้วแบบ พอโปะเสร็จหนูก็จะรู้สึกผิดกับตัวเอง เหมือนมันเผลอไปน่ะค่ะ รู้สึก…
หลวงพ่อปราโมทย์ : หลวงพ่อถึงบอกว่า ให้หนูดูกายให้เยอะ (โยม : ค่ะ) เพราะช่วงนี้หนูรักกาย ถ้าหนูดูกายมากๆนะ หนูจะเห็นว่าร่างกายนี้ ไม่สุข ไม่สบาย ไม่สวย ไม่งาม นะ แล้วจิตจะค่อยคลายตัวที่ติดอยู่นั้นแหละ นี่แหละที่ทำให้หลวงพ่อบอกว่า ต้องดูกายนะ ช่วงนี้
โยม : เพราะฉะนั้นช่วงนี้ดูกาย
หลวงพ่อปราโมทย์ : ดูกายเยอะๆ แล้วต่อไปจะเห็นจิตชัด
โยม : ขอบคุณมากค่ะ
File 550409
<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<<
http://www.dhamma.com/en/ and
http://www.trisikkhameditationcenter.org/
ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์
หลักของการปฏิบัติที่จะให้เกิดสติปัญญาแท้ๆ เกิดมรรคเกิดผลได้ มีไม่มากหรอก จำหลักสั้นๆ ไว้นิดเดียวให้เรา.....