กิจกรรม

คอลัมน์ " "ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์"ะ"
หลวงพ่อปราโมทย์: "พยายามเรียนรู้กฎแห่งกรรมไว้ให้มาก ๆ
เรียนอย่างไรกฎแห่งกรรม เรียนที่ตัวเอง
สังเกตดูเวลาจิตของเราทำชั่ว คิดชั่ว
สิ่งที่ตามมาคือจิตที่เศร้าหมอง
พอจิตเราคิดไปทางบุญทางกุศล
เห็นไหมมีความสุขตามมา จิตผ่องใสเบิกบาน
เวลาจิตเป็นอกุศลความทุกข์ตามมาทันที
เวลาจิตเป็นบุญเป็นกุศล เห็นไหมความสุขตามมาทันที
เราเริ่มเรียนรู้กฎแห่งกรรมแล้ว

เวลาจิตเรามีราคะรุนแรง
ถัดจากนั้นถ้าไม่เซื่องซึมไปส่วนใหญ่ก็จะเป็นโทสะ
ถัดจากราคะแรงๆ โทสะมักจะแรง นี่กำลังรับวิบาก
เพราะเวลาจิตมีโทสะจิตจะไม่มีความสุข
เราค่อยๆ ดูจากตัวเองนั่นล่ะ
เวลาเราคิดชั่ว พูดชั่ว ทำชั่ว
จิตเราเศร้าหมอง เรากำลังรับผลกรรมอยู่
อย่างบางคนโมโหพ่อแม่ ตะคอกพ่อแม่ ดุพ่อแม่
พอหายโมโหแล้วเสียใจ จิตใจมีความทุกข์ตามหลังมา

เราเรียนรู้กฎแห่งกรรมที่ใจของเราเอง
แล้วต่อไปมันจะขยายความรับรู้ออกไปที่คนอื่น
เราจะพบเลยว่ากายนี้ใจนี้ของเรา
เราก็ยังบังคับมันไม่ได้
ฉะนั้นกายคนอื่นจะแก่ จะเจ็บ จะตาย เราบังคับไม่ได้
อย่างพ่อเราไม่สบาย เราก็ดูแลเต็มที่
แต่ถ้าเขาจะต้องตาย อันนั้นเป็นเรื่องของกรรมแล้ว
เขาทำกรรมของเขาที่จะได้เป็นมนุษย์ในชาตินี้แค่นี้
ธาตุขันธ์มันก็แตก ถ้าเรารู้ ยอมรับทุกอย่างเป็นไปตามกรรม
เราก็ไม่เศร้าหมอง

ฉะนั้นพยายามเรียนรู้กฎแห่งกรรม เรียนจากใจของเรา
ต่อไปมองโลกข้างนอกก็จะเข้าใจด้วย
ถ้าเข้าใจจิตตนเองก็จะเข้าใจโลกข้างนอกด้วย
พอเข้าใจแล้วจิตก็จะเป็นอุเบกขา
เป็นอุเบกขาเพราะมีปัญญาเห็นความจริง ไม่ใช่ใจร้าย
เห็นคนตกน้ำช่วยได้ก็ไม่ช่วย บอกอุเบกขา
อันนี้พวกใจร้าย เห็นคนติดในถ้ำ
ยังมีความสามารถจะช่วยเหลือกันได้แล้วไม่ช่วย
บอกเป็นกฎแห่งกรรม อันนั้นไม่ใช่
อันนั้นใจร้าย ไม่ใช่อุเบกขา

ค่อยๆ ฝึกที่จิตของเรา
ในที่สุดจิตใจเราก็จะมองโลกตรงไปตรงมา
แล้วไม่ชั่ว รับรองว่าไม่ชั่ว
ฝึกจิตฝึกใจของตัวเองไป
ความเมตตา ความกรุณา มีอัตโนมัติขึ้นมาในใจ
ความแปลกคือพวกขี้โมโห
เวลาภาวนาดีๆ ขึ้น ความเมตตาสูง
ยิ่งพวกขี้โมโหร้าย ๆ สุดท้ายความเมตตาสูง ๆ
เป็นเรื่องแปลกมากเลย มันสุดขั้วกันเลย

เพราะฉะนั้นเราพยายามมาเรียนรู้
กฎแห่งกรรมในใจของเราเรื่อย ๆ ไป
อย่างถ้าเราปล่อยใจเราฟุ้งซ่าน
ผลของกรรมจิตใจเราไม่มีความสุข
เราภาวนาของเราทุกวันๆ จิตเรามีกำลังมากขึ้นๆ
ตั้งมั่นเด่นดวง สงบสุข ก็เป็นผลของกรรม
เราทำกรรมฐานจิตใจเราก็ดีขึ้น
เราปล่อยจิตใจตามโลก ตามกิเลส
จิตใจเราก็เศร้าหมอง นี่ก็คือเรื่องของกฎแห่งกรรม
เรียนให้เยอะๆ แล้วเข้าใจตัวเอง เข้าใจคนอื่น เข้าใจโลก
ใจจะร่มเย็นเป็นสุข ไม่เดือดร้อนไปกับโลกหรอก"
https://www.youtube.com/watch?v=_CNP63hNXHg
หลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
27 สิงหาคม 2565
***
[รีรัน] 15 ม.ค. 2566 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
https://www.youtube.com/watch?v=3lXlAGfPO-0
[รีรัน] 14 ม.ค. 2566 ไลฟ์สดหลวงพ่อปราโมทย์ ปาโมชฺโช
https://www.youtube.com/watch?v=-F4Rd3nJKYg

... ขอเชิญญาติธรรมเจริญภาวนาและ
รับชมการแสดงธรรมแบบไลฟ์สด (Live)
ทุก เสาร์และอาทิตย์
เวลา 9:00-10:00 น.(เวลาประเทศไทย)
https://www.facebook.com/dhammateachings/
***
For English- please log on : http://www.dhamma.com/en/...
**

Trisikkha Meditation Center, Plant City, Florida USA
คอลัมน์ "ธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์"
For English- please log on : http://www.dhamma.com/en/

"การทำอานาปานสติให้มีจิตตั้งมั่นเป็นจิต “ผู้รู้” มี 3 ระดับ
พอจิตเป็นคนดูแสงบ่อยๆ จิตก็จะชำนิชำนาญในการทำสมาธิขึ้นมา การที่สติระลึกรู้ที่แสงสว่างนั้นเรียกว่ามีวิตกมีวิจาร วิตกก็คือการที่จิตไปตรึกอยู่ในแสงสว่าง จับเข้าไปที่ตัวอารมณ์คืิอเเสงสว่าง วิจารคือจิตเคล้าเคลียอยู่กับแสงสว่างเคล้าเคลียอยู่กับตัวอารมณ์ พอจิตชำนาญในสมาธิแล้วสามารถทำแสงสว่างให้มันใหญ่ก็ได้ ให้มันเล็กก็ได้ ให้มันเต็มโลก
ก็ได้ ทำจนกระทั่งเหมือนพระอาทิตย์พระจันทร์เลยก็ได้ทำให้เล็กๆ เหมือนปลายธูปปลายเข็มก็ได้ เมื่อจิตมีของเล่นจิตจะสนุก มีปีติขึ้นมา มีความสุขขึ้นมา (ได้ฌานที่ 1)

พอจิตมีปีติ มีความสุขขึ้นมาแล้ว ไม่ต้องไปสนใจดวงสว่างนั้นอีกต่อไปแล้ว เสียเวลา ทิ้งวิตกวิจารไป (ได้ฌานที่ 2)

จากนั้น สติจะไปเห็นปีติก่อน เพราะปีติหยาบกว่า มันชวนให้ดูเหมือนเราไปซื้อเสื้อมาตัวหนึ่ง เราก็เลือกมาอย่างดีแล้วพอกลับมาถึงบ้าน เราพบว่ามันมีรูขาดอยู่นิดหนึ่ง เราไม่ดู
เสื้อทั้งตัวแล้วทีนี้ เราจะเวียนดูรูที่ขาด นึกออกไหม เพราะมันเร้าใจกว่า เวลาปีติเกิดก็แบบเดียวกัน จิตเห็นปีติ เป็นของหวือหวาก็ไปดูปีติ ไม่อยากดูความสุข เพราะในขณะที่มีปีติ
ก็มีความสุขอยู่ด้วยแต่จิตไม่ดู พอดูปีติปีติก็ดับไป (ได้ฌานที่ 3)

จากนั้นความสุขก็เด่นขึ้นมา ดูลงไปที่ความสุข ความสุขก็เป็นของหวือหวาอีกแล้วจิตก็เป็นอุเบกขา (ได้ฌานที่ 4)

ถ้าคนไหนไม่สามารถเข้าฌานได้ก็ทำอานาปานสติไปหายใจไป ลมมันจะตื้น สว่างขึ้นมา เป็นปฏิภาคนิมิต ให้รู้เนื้อรู้ตัวสบาย มีจิตสงบ แต่อย่าตามแสงออกไป คอยรู้สึกตัวไปเรื่อย อะไรแปลกปลอมเข้ามาให้รู้ทันเมื่อเราคอยดูสภาวะ ใจจะมีความคิดผุดขึ้นมา เดี๋ยวก็ไหล
แวบๆ ขึ้นมา แล้วก็หายไป เราก็แค่รู้อยู่อย่างนี้ เราจะเห็นว่าทุกสิ่งเกิดแล้วดับทั้งสิ้น ทุกอย่างมาแล้วก็ไป มีใจตั้งมั่นดูอยู่นี่คือการเดินปัญญาอยู่ในอุปจารสมาธิ

ถ้ายังทำสมาธิไม่ได้อีก ก็ให้ทำอานาปานสติแล้วเจริญปัญญาไปเลย แค่เราเห็นร่างกายหายใจอยู่ มีใจเป็นคนดู โดยใจไม่ไหลตามลมไป ใจจะเป็นผู้รู้ผู้ดูขึ้นมา อานาปานสติแบบ
นี้แหละ ที่เรียกว่ามีสติอยู่ทุกลมหายใจ (ถ้ามีสติอยู่กับลมหายใจจะเข้าฌาน)

ถ้ายังแยกไม่ออก หายใจไปแล้วจิตหนีไปคิดให้รู้ทัน จิตก็จะตั้งมั่นเป็นผู้รู้ผู้ดูขึ้นมา แต่ต้องไม่ไปเพ่งใส่ลมหายใจหรือบางคนก็สังเกตดูว่าลมหายใจก็ถูกรู้ ร่างกายที่หายใจอยู่ก็เป็น
ของถูกรู้ อย่างนี้ก็แยกจิตผู้รู้และสิ่งที่ถูกรู้ได้

ตัวผู้รู้ที่ได้จากการใช้ปัญญานำสมาธิจะอยู่แวบๆ เพราะเป็นแค่ขณิกสมาธิ รู้ตัวเป็นขณะๆ แต่พอหลายๆ นิดเข้า บ่อยๆเข้า มันก็รู้ได้เหมือนกัน เดินปัญญาด้วยขณิกสมาธิไปก่อน
แล้วสมาธิที่ถึงอัปปนาสมาธิจะเกิดทีหลัง"

โรดแม็พ ธรรมปฏิบัติ ทางเดินสู่โลกุตตรธรรม หน้าที่ 140

📌 ต่อเนื่องกับธรรมะเพื่อความพ้นทุกข์ ในวันเสาร์ที่ 21 ธ.ค. พบกับอ.วิลลี่ใน FB Live กลุ่มไตรสิกขาหัวข้อ “ชนิดของกรรมและลำดับการให้ผลของกรรม”
🗓️ วันเสาร์ที่ 21 ธ.ค. 2567 เวลา 20:00 น. ไทย หรือ US EST 8:00 AM
💫 ตารางไลฟ์
20:00 น. ไทย (8:00 AM EST) อาจารย์วิลลี่ พานั่งกรรมฐาน
20:30 น. ไทย (8:30 AM EST) สนทนาธรรม-ถามตอบธรรมมะ
22:00 น. ไทย (10:00 AM EST) จบกิจกรรม
👉 วิธีเข้าร่วม: กดขอเข้าร่วมกลุ่มเฟซบุ้ค FB Group “กลุ่มไตรสิกขา” https://www.facebook.com/groups/239332620582224 (ตอบคำถามก่อนเข้าร่วม)
#ศูนย์ไตรสิกขา #สติ #วิปัสสนา #ฟังธรรม #สมาธิ #กรรมฐาน